Μητροπολίτης Ιταλίας και Μελίτης Γεννάδιος: «Το Αγγελικόν Μήνυμα “Μη φοβείσθε” προς τους ταπεινούς και γενναίους Ποιμένας, το οποίον κατ’ επέκτασιν απευθύνεται και προς τον άνθρωπον της σήμερον, είναι μήνυμα επίκαιρον, μήνυμα υψίστης σημασίας διά τον αδιάφορον και εκκοσμικευμένον άνθρωπον, είναι μήνυμα ειρήνης και σωτηρίας».
Το Άγιον Δωδεκαήμερον εις την άλλοτε πρωτεύουσαν της ισχυροτάτης Δημοκρατίας της Γαληνοτάτης, Βενετίαν, υπήρξεν όπως πάντοτε πλουσιώτατον εις τας Ιεράς Ακολουθίας, εις την συμμετοχήν του κόσμου εις αυτάς, καθώς και εις την Θείαν Κοινωνίαν, εις την οποίαν επρωτοστάτησαν τα μικρά παιδιά και οι έφηβοι.
Η Βενετία με τα εξαίσια και μοναδικά χαρακτηριστικά της, τα οποία και την καθιστούν φημισμένην ανά την υφήλιον, έχουσα, μάλιστα, αγίους και αγίας κατά την παράδοσιν της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως, αποτελεί modello ελευθερίας, modello ειρήνης, modello γαληναίας συμβιώσεως των λαών, modello οικουμενικού Διαλόγου εις την ζωήν εν πράξει, πόλις την οποίαν θαυμάζουν μικροί και μεγάλοι, νέοι και νεώτεροι, παλαιοί και παλαιότεροι, και διά τα αριστουργηματικά μέγαρα και τα αρχιτεκτονικά έκπαγλα κέντρα της.
Το Άγιον Δωδεκαήμερον εις αυτήν υπήρξεν ειρηνικόν και χαρμόσυνον, με πλήθη τουρίστας από όλον τον κόσμον, φιλακόλουθοι και ανακόλουθοι, οι πάντες, πλούσιοι και ευκατάστατοι, πτωχοί και μέσης οικονομικής καταστάσεως, υγιείς και ανάπηροι, ευρίσκουν, έστω και μίαν ημέραν, καταφύγιον εις την ευκλεεστάτην Βενετίαν, διά να απολαύσουν την γαλήνην, την ειρήνην, την ελευθερίαν, να συζητήσουν τα προβλήματα του κόσμου, του ανθρώπου, να σωθούν από τα κυκλοφοριακά βάσανα και τας ύβρεις των οδηγών των αυτοκινήτων, να ζήσουν μερικάς ημέρας μακράν του επιγείου χάους και της ανθρωπίνης συγχύσεως και αδιαλλαξίας, να ακούσουν, χωρίς φόβον και απόγνωσιν, τας ειδήσεις και τα γεγονότα της ημέρας, να μάθουν τα σχετικά με την κρίσιν και τας πολεμικάς συγκρούσεις, αλλά και από την άλλην πλευράν να απολαύσουν την ειρήνην και την αγάπην, τας χριστουγεννιάτικας γλυκυτάτας καμπάνας των εκκλησιών.
Πλείστοι όσοι, ημέτεροι και ξένοι, εκ του εξωτερικού προερχόμενοι, παρηκολούθησαν, με κατάνυξιν τας Ακολουθίας των Χριστουγέννων, της Πρώτης του Έτους, και την Δοξολογίαν, επί τω Νέω Έτει, και των Θεοφανείων, οι οποίοι, οι μεν διά λόγον τινα, οι δε άλλοι δι’ εκείνον τον λόγον, εξήλθον εκ του μεγαλοπρεπεστάτου Μητροπολιτικού Ναού του Αγίου Γεωργίου των Ελλήνων, κατευχαριστημένοι και ελπιδοφόροι.
Η Προπαραμονή των Χριστουγέννων απετέλεσε την αρχήν της πνευματικής και κοινωνικής χαράς και αγαλλιάσεως του Αγίου Δωδεκαημέρου, διότι μέσα εις τον μεγαλοπρεπέστατον και αριστουργηματικόν Ναόν του Αγίου Μάρκου έλαβε χώραν η ανταλλαγή των εορτίων ευχών μεταξύ των Τοπικών Αρχών και του λαού του Θεού, αφού προηγήθη Συναυλία με καλλιτέχνας της Όπερας και του Θεάτρου Fenice Βενετίας (εκ των καλυτέρων του κόσμου), η οποία διήρκησε μίαν ώραν και ήτο ειρηνική ανάπαυσις και υπέροχος μουσική αγαλλίασις. Ο Δήμαρχος της πόλεως, ο αντιπρόσωπος του Πατριάρχου Βενετίας, αυτού απουσιάζοντος λόγω της Ποιμαντορικής Περιοδείας του, ο Πρόεδρος της Περιφερείας, αι λοιπαί Πολιτικαί, Στρατιωτικαί και Δικαστικαί Αρχαί, άπαντες ήσαν παρόντες. Ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης , Μητροπολίτης Ιταλίας και Μελίτης κ. Γεννάδιος, είχε την αισίαν ευκαιρίαν όπως μεταφέρη εις όλας τας Αρχάς της Βενετίας τας διαπύρους ευχάς του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, και την Πατριαρχικήν ευλογίαν, να ευχηθή και να συνομιλήση μετ’ αυτών επί διαφόρων θεμάτων.
Τα ήθη και τα έθιμα ετηρήθησαν, καθώς και η κοπή της Βασιλόπιτας εις τους οίκους, εις τα εστιατόρια, εις τα Γραφεία της Μητροπόλεως. Οι Σύλλογοι, τα Ιδρύματα, οι θεσμοί, οι διάφοροι οργανισμοί εχάρησαν όλας τας ημέρας, με έξοχα εδέσματα και παραδοσιακά γλυκά, μη παραλείψαντες να στρέψουν και την κεφαλήν αυτών προς τους έχοντας ανάγκην, εις τους πτωχούς και εις τα ιδρύματα.
Εις τα ιστορικά ύδατα των Ελληνικών Καναλίων της Γαληνοτάτης, πρωτεύοντα ρόλον έχει η «Βενετική Γόνδολα», η οποία και εφέτος ήτο ο κύριος βοηθός εις την εύρεσιν και παραλαβήν του Τιμίου Σταυρού, ενώ ηχούσαν αι σηρήναι των vaporetti και αι Γόνδολαι επανηγύριζον τον θρίαμβον της ευρέσεως, με εξάλλους πανηγυρικάς φωνάς. Η κ. Σταμάτα Χέλμη, Α΄ Αντιπρόεδρος της Κοινότητος Βενετίας, παρέλαβε τον Τίμιον Σταυρόν, βοηθουμένη υπό της αρχοντικής «Βενετικής Γόνδολας», διότι άνευ αυτής ο Σταυρός θα φθάση εις την μεγάλην θάλασσαν της Βενετίας, η οποία υποδέχεται, χαιρετίζει και φιλοξενεί τα πλοία, πάσης κατασκευής, προς διαφόρους κατευθύνσεις και δρόμους θαλασσίους εν συνεχεία κατευθυνόμενα.
Η όλη τελετή, από της Γεφύρας των Ελλήνων (Ponte dei Greci), της ρίψεως του Τιμίου Σταυρού εις τα Κανάλια και της ευλογίας του ανθρώπου, των υδάτων και, γενικά, όλης της δημιουργίας διά του Σταυρού, αποτελεί εν Βενετία “Sacro Spettacolo” εις το οποίον προσέρχονται ημέτεροι και ξένοι, με προσευχήν, ευλάβειαν και αγαλλίασιν, και απολαμβάνουν την χάριν και την ευλογίαν της Αγίας Τριάδος.
Η επιστροφή εις τον Μητροπολιτικόν Ναόν, με συνοδείαν τα πλήθη των Ορθοδόξων και άλλων Χριστιανών, είναι άκρως συγκινητική και περιχαρής, μέσα εις μίαν πόλιν, η οποία εις το παρελθόν είχε σχέσιν στενοτάτην με την Ιστορίαν και τον Πολιτισμόν του Γένους μας. Και τώρα, όσον ποτέ άλλοτε, χάρις εις την σοβαράν και σώφρονα Ποιμαντορίαν του Σεβ. Μητροπολίτου κ. Γενναδίου, η Ορθοδοξία ανεγνωρίσθη με κύρος εις υψηλότατον βαθμόν, η οποία εις την ουσίαν είναι μία δύναμις ελευθέρα και ενεργοποιός, η οποία, ακολουθούσα το του Κυρίου ημών ρήμα «… μη γνώτω η αριστερά σου», μυστικώς και αθορύβως προσφέρει μεγάλας υπηρεσίας εις την Ιταλικήν κοινωνίαν, εις κάθε άνθρωπον αγαθής προαιρέσεως, άνευ διακρίσεως.
Το Άγιον Δωδεκαήμερον υπήρξε, περισσότερον πάσης άλλης εποχής, εποικοδομητικόν, προοδευτικόν και καρποφόρον πνευματικά και κοινωνικά, καθόσον εις τα Άχραντα Μυστήρια προσήλθε μέγας αριθμός Ορθοδόξων, ήσαν κυρίως νέοι, οι οποίοι με τον τρόπον τούτον διετράνωσαν την βαθείαν αυτών πίστιν και, με την νεότητα αυτών, το αίσιον μέλλον της Ορθοδόξου Μητροπόλεως Ιταλίας και Μελίτης.
Προς αυτούς απευθυνόμενος, κυρίως, ο Σεβ. Ποιμενάρχης κ. Γεννάδιος ανέφερε, μεταξύ άλλων: «Το Αγγελικόν Μήνυμα “Μη φοβείσθε” προς τους ταπεινούς και γενναίους Ποιμένας, το οποίον κατ’ επέκτασιν απευθύνεται και προς τον άνθρωπον της σήμερον, είναι μήνυμα επίκαιρον, μήνυμα υψίστης σημασίας διά τον αδιάφορον και εκκοσμικευμένον άνθρωπον, είναι μήνυμα ειρήνης και σωτηρίας. Μέσα εις την ανάδελφον και αδιάφορον, συγκεχιμένην και αναστατωμένην ανθρωπότητα, η οποία μαστίζεται και καταδιώκεται, βασανίζεται και θανατούται, ο απεσταλμένος υπό του Θεού Άγγελος της αγάπης και της ειρήνης, ευαγγελιζόμενος ημίν με το εκπληκτικόν και χαρμόσυνον Μήνυμα: “Μη φοβείσθε”, μήνυμα δυναμικόν και ζωηφόρον, το οποίον δηλοί την συνέχειαν της κατά Χριστόν ζωής, διότι “χαράν μεγάλην εν παντί τω λαώ, ότι ετέχθη υμίν σήμερον Σωτήρ … Χριστος, Κύριος”, οι ποιμένες, με άξωνα ενεργείας και πυξίδα πορείας τον εν Σπηλαίω γεννηθέντα και εν φάτνη ανακλιθέντα Θεάνθρωπον Σωτήρα μας, ανταποκρίνονται προς το υπερφυσικόν και ανυπέρβλητον θέαμα με αγάπην, προθυμίαν, διάθεσιν, καθαρότητα καρδίας, με πιστότητα και γενναιότητα, με το ανεπίληπτον του βίου αυτών και ούτω συμπεριλαμβάνονται εις το υπερφυές θαύμα, διά να προσφέρουν την προσκύνησιν και την λατρείαν των εις το “Παιδίον της Βηθλέεμ”, εις ο «εδόθη πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης» (Ματθ. 28,18)».
Είναι γεγονός αναντίρρητον ότι οι νέοι Ορθόδοξοι της εκκλησιαστικής ταύτης δικαιοδοσίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου εκκλησιάζονται, πολλοί δε νέοι Ιταλοί ενδιαφέρονται σχετικά με την Ορθόδοξον Πίστιν και ζητούν συναντήσεις και εξηγήσεις επί των σπουδαίων κεφαλαίων της.
Οι οκτώ υποψήφιοι διά χειροτονίαν ετοιμάζονται, με σύνεσιν και αγαθήν διάθεσιν, ώστε να διακονήσουν εις την Μητρόπολιν, διά το ηθικόν καλόν και το πνευματικόν συμφέρον, όχι μόνον του Ορθοδόξου, αλλά και παντός ανθρώπου, διότι ο άνθρωπος επλάσθη διά να σωθή και να εισέλθη εις την Βασιλείαν των Ουρανών. Την 27ην Δεκεμβρίου, ημέραν του Αγίου Πρωτομάρτυρος και Αρχιδιακόνου Στεφάνου, ο Σεβασμιώτατος ετέλεσε την εις Πρεσβύτερον χειροτονίαν του διακόνου Δημητρίου Ζάφκου, εκ Ρωσίας καταγομένου, εν μέσω πυκνοτάτου εκκλησιάσματος. Διά την Μητρόπολιν Ιταλίας και Μελίτης, η νέα χειροτονία, και αι επόμεναι, λίαν προσεχώς, δίδουν εις την Μητρόπολιν ενίσχυσιν πολλήν και ικανοποίησιν αληθινήν, βαθείαν χαράν και θάρρος ακαταμάχητον εις τον λαμπρότατον έργον της Αναγεννήσεως της Ορθοδοξίας, το οποίον έχει συντελεσθή μέσα εις την καρδίαν της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.