Ο Άγιος Πρωτεπιστάτης και η Ι. Επιστασία σας Εύχονται ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ…

Πασχάλιος Χαιρετισμός του Πτωτεπιστάτου του Αγίου Όρους π. Μαξίμου Ιβηρίτου.

Εις το πρώτον πρόγραμμα της Ε.Ρ.Τ. (Η φωνή της Ελλάδος) και την εκπομπήν του κ. Ιωάννου Τζουανοπούλου την Κυριακήν του Πάσχα, ώραν 10ην αφ’ εσπέρας.

Αγαπητέ μοι αδελφέ κ. Ιωάννη Τζουανόπουλε, από το Αγιώνυμον Όρος του Άθωνος ευχόμεθα εις υμάς προσωπικώς και τους εκλεκτούς ακροατάς του σταθμού σας Χριστός Ανέστη, έτη πολλά και ευλογημένα. Εν κατακλείδι του λόγου μας θα ψάλλωμεν κατά την επιθυμίαν σας και το σύντομον Χριστός Ανέστη, όπως το ψάλλομεν εις το Άγιον Όρος.

Ο Ιερός ημών Τόπος εώρτασε και συνεχίζει να εορτάζη μεγαλοπρεπώς το Άγιον Πάσχα με την παρουσίαν πλήθους προσκυνητών ανά τας Μονάς, τας Σκήτας και τα Κελλία αυτού όλως δε ιδιαιτέρως με την παρουσίαν και ευλογίαν δύο εκλεκτών Επισκόπων της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, ήτοι του Σεβ Μητροπολίτου Σεβαστείας κ. Δημητρίου και του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Αριανζού κ. Βαρθολομαίου. Τού πρώτου εις την Ι. Μονήν των Ιβήρων και του δευτέρου εις τον Ι. Ναόν του Πρωτάτου Καρυών.

Ομολογουμένως η σημερινή εορτή του Αγίου Πάσχα και όλη η Διακαινίσημος εβδομάς, ως μία ημέρα λογιζομένη, είναι μία πανήγυρις παγκοσμίου χαράς διά τους Ορθοδόξους Χριστιανούς.
Η Ανάστασις του Χριστού παραμένει όντως το σημείον της Εκλησίας και της σωτηρίας μας. Είναι πηγή αστειρεύτου χαράς και αγαλλιάσεως. Χωρίς την Ανάστασιν ο κόσμος εγκλωβίζεται εις την απελπισίαν και την απόγνωσιν. Η ζωή του ανθρώπου στερείται νοήματος. Ομοιάζει με ταξείδιον δίχως φως, δίχως σκοπόν.

Δυστυχώς, υπάρχουν συνάθρωποί μας οι οποίοι βλέπουν τον ήλιον ανατέλλοντα και δύοντα καθ’ εκάστην ημέραν και δεν οσφραίνονται ουδέν εκ του μεγαλείου της Θεότητος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Ευχόμεθα να λυτρώση τούτους ο Κύριος εκ των δεσμών της απιστίας, αιτία της οποίας είναι κυρίως η κακή προαίρεσις και βεβαίως ο επάρατος ορθολογισμός.

Ημείς, εορτάζοντες το Άγιον Πάσχα, χαιρόμεθα. Πάσχα σημαίνει έξοδος από του θανάτου εις την ζωήν, από της φθοράς εις την αφθαρσίαν διά του Ιησού Χριστού.

Είθε η έξοδος αύτη να αποτελέση αφετηρίαν και διά την έξοδον της Πατρίδος μας από την υπάρχουσαν ευρικήν ομηρίαν, ως εγένετο κατά το πάλαι και με την έξοδον του Ισραήλ από την αιχμαλωσίαν της Αιγύπτου, το πέρασμα της Ερυθράς θαλάσσης και την πορείαν αυτού προς την γην των Πατέρων του.