“Οι Ηρώδες της εποχής μας «τω θυμώ νικώμενοι», στην προσπάθειά τους, για να εξαλείψουν κάθε μνήμη Χριστού,δεν διαγράφουν τα Χριστούγεννα, αλλά τον Χριστό. Η γιορτή εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους, ο Χριστός όμως, δεν υπηρετεί τις προθέσεις τους. Εκείνοι προτιμούν Χριστούγεννα,χωρίς να φαίνεται καν, η σκιά του Χριστού. «Η Αλήθεια» όμως «ήλθεν, η σκιά παρέδραμεν»” ανέφερε μεταξύ άλλων ο Μητρ. Γλυφάδας Παύλος o A’ στο Χριστουγεννιάτικο μήνυμά του . Αναλυτικά:
Αδελφοί μου και τέκνα μου εν Κυρίω αγαπητά,
«Πού εστίν ο τεχθείς Βασιλεύς;».
Χριστούγεννα και πάλι, τόσα χρόνια μετά από τότε,
και οι αγωνιώδεις κραυγές των λαών της γης,
ψάχνουν και ερωτούν:
«Πού εγεννήθη ο Χριστός;».
Σοφοί και ερευνητές, κοινωνιολόγοι και αναλυτές,
προλετάριοι και καπιταλιστές, φτιάχνουν εορταστικό διάκοσμο,
για να προτείνουν τον δικό τους βασιλέα,
ως λύση της τραγωδίας του κόσμου.
Οι οικονομικοί δείκτες, οι τραπεζικές παροχές,
οι δημοκρατικές αντιπαλότητες, ο διαφημιστικός ορυμαγδός,
ο μεταλλαγμένος ερωτισμός, ο παιδαγωγικός αποπροσανατολισμός,
η θηριωδία των τζιχαντιστών και τα νεοφανή σύμφωνα συμβιώσεως,
προτείνουν παράδοξα πρότυπα απατηλών θεοτήτων,
και κλείνουν τον δρόμο στους λαούς της γης,
για να ακούσουν το χαρμόσυνο κάλεσμα:
«Δεύτε χριστοφόροι λαοί,
κατίδωμεν θαύμα πάσαν έννοιαν εκπλήττον και συνέχον».
Οι ουτοπίες που προτείνουν,
ως τόπο γεννήσεως των δικών τους βασιλέων,
σκοτίζουν το νού και τον κατευθύνουν σε έπαρση
και σε πενία συγκαταβάσεως.
Στον τόπο όμως, όπου «εγεννήθη ο Χριστός»,
ακούγονται άλλες προτάσεις ζωής:
«Δεύτε, πιστοί επαρθώμεν ενθέως
και κατίδωμεν συγκατάβασιν θεïκην άνωθεν
… νούν καθαρθέντες».
Οι Ηρώδες της εποχής μας «τω θυμώ νικώμενοι»,
στην προσπάθειά τους, για να εξαλείψουν κάθε μνήμη Χριστού,
δεν διαγράφουν τα Χριστούγεννα, αλλά τον Χριστό.
Η γιορτή εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους,
ο Χριστός όμως, δεν υπηρετεί τις προθέσεις τους.
Εκείνοι προτιμούν Χριστούγεννα,
χωρίς να φαίνεται καν, η σκιά του Χριστού.
«Η Αλήθεια» όμως «ήλθεν, η σκιά παρέδραμεν».
Εκείνοι την αλήθεια την ψάχνουν ως ιδέα,
γράφουν θεωρίες,συντάσσουν υποθετικά συστήματα επικρατήσεως της αλήθειας,
εγκρίνουν νομοθετήματα, για την πάταξη των σκανδάλων,
οργανώνουν μονάδες, ένοπλες και ένστολες, διώξεως του ψεύδους,
συζητούν αδιαλείπτως αναζητώντας την αλήθεια,
συζητούν συνεχώς σε συμβούλια, κοινοβούλια,
σε επιτροπές, σε συνδιασκέψεις,
σε τραπέζια εργασίας και σε τραπέζια τηλεοπτικά,
συγκροτούν σώματα Frontex, αλλά δυστυχώς,
στο Αιγαίο των παλινωδιών τους,
πνίγονται ψυχές, καθημερινά.
Ξεχνούν, ότι η Αλήθεια ήλθε
και «τοις ανθρώποις συνανεστράφη».
Αδυνατούν να κατανοήσουν
την ανερμήνευτη ταπείνωση και ευσπλαγχνία
του «εν τω σπηλαίω τεχθέντος Βασιλέως».
Δεν αφήνουν τόπο εις το κατάλυμα του νού τους για την Αλήθεια, και
δεν φτιάχνουν ένα Hotspot, για τον Χριστό.
«Καί τόπος ην ουδείς τω καταλύματι».
Οι άρχοντες του κόσμου τούτου,
μέσα από τα πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά κέντρα εξουσίας,
δεν καταργούν τα Χριστούγεννα,
αλλά οικοδομούν εορταστική ανάπαυλα, χωρίς τον Χριστό.
Καλούν τους λαούς, σε ψυχολογική εκτόνωση,
ενώ η Εκκλησία προτρέπει,
«δεύτε αγαλλιασώμεθα τω Κυρίω».
Καλούν τους ανθρώπους
σε ανυπόστατους παράδεισους αμαυρώσεως των αισθήσεων,
ενώ η Εκκλησία καλεί,
σε συμμετοχή «του Παραδείσου» της πνευματικής «τρυφής».
Φωτίζουν τον κόσμο με πληθώρα από τεχνητά φώτα,
ενώ «του Κυρίου Ιησού γεννηθέντος,…πεφώτισται τα σύμπαντα»,
άφού Εκείνος είναι «Φως εκ Φωτός».
Κι επειδή μόνο η Βασιλεία του Χριστού, είναι «Βασιλεία πάντων των αιώνων»,
«η πολυθεΐα» των εορταστικών «ειδώλων» δεν αναπαύει τους λαούς.
Ξεσηκώνονται, τότε, όσοι κατανοούν
την αδυναμία των ειδώλων, για να δώσουν λύση στην τραγωδία.
Μη έχοντες όμως παιδεία φωταγωγικής θεραπείας της κρίσεως,
διαλύουν τα σύμβολα του πολιτισμού των ψεύτικων ειδώλων.
Οι βιτρίνες του χάρτινου και υποκριτικού πολιτισμού διαλύονται.
Κάποιοι προσπαθούν να τον κρατήσουν όρθιο,
με τη ρομφαία του νόμου, και της τιμωρίας, των μνημονίων,
ή με το ξύλο των ενόπλων δυνάμεων.
Κι εδώ ξέχασαν τον Χριστό, που
«το μεσότοιχον του φραγμού» διέλυσε,
λησμόνησαν την « φλογίνη ρομφαία» της αγάπης του Θεού,
ξέχασαν και τις ουράνιες δυνάμεις που εφύλατταν το «ξύλον της ζωής».
Χριστούγεννα και πάλι,
Η κατάρρευση του υπαρκτού αποτυχημένου εικονικού πολιτισμού,
κάνει πιο δυνατές τις φωνές, που ερωτούν:
«Πού εστίν ο τεχθείς Βασιλεύς;».
Το ερώτημα θα παραμένει αναπάντητο
και θα παρατείνεται ο σάλος και η ταραχή,
αν δεν δώσουμε στο Χριστό κατάλυμα,
για να κατοικίσει μέσα στις καρδιές μας. «Εξαπέστειλεν ο Θεός,
το Πνεύμα του Υιού Αυτού, εις τας καρδίας ημών».
Οι καρδιές αυτές μπορούν να φέρουν την μεγάλη αλλαγή.
Καί τότε θα υπάρχει επί γης ειρήνη,
αφού οι άνθρωποι
ουρανίως θα αγάλλονται,
επιγείως θα ευφραίνονται,
την ύπαρξή τους στο Θεό, ως δώρο θα προσφέρουν,
το θαύμα της ταπεινώσεως με τη ζωή τους θα κηρύττουν,
και ακαταπαύστως Εκείνον θα δοξολογούν.
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Εύχομαι, σε όλους σας, ευφρόσυνον εορτήν,
εν αληθεία και καθαρότητι καρδίας.
Ο Επίσκοπός Σας και Ποιμενάρχης Σας.
† Ο Γλυφάδας, Ελληνικού, Βούλας, Βουλιαγμένης και Βάρης
Π Α Υ Λ Ο Σ ο Α΄
-120x86.jpg)
