Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μαρωνείας και Κομοτηνής κ. Παντελεήμων ευγενώς προσκληθείς υπό του Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Σταυρονικήτα Αγίου Όρους, Αρχιμανδρίτου Τύχωνος, λαβών δε την κανονικήν άδειαν και ευλογίαν της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου ευρέθη εις το περιβόλι της Παναγίας, όπου προέστη των ακολουθιών επί τη πανηγύρει του εν Αγίοις πατρός ημών Νικολάου, Αρχιεπισκόπου Μύρων της Λυκίας του θαυματουργού.
Συγκεκριμνένως, το εσπέρας της Παρασκευής, 18ης Δεκεμβρίου 2015, προέστη της τελεσθείσης Ιεράς Αγρυπνίας, ενώ το πρωί της Κυριακής, ιερούργησε στην ιδία Ιερά Μονή.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων ευχαριστήσας τον Άγιον Καθηγούμενον διά την τιμητικήν πρόσκλησιν, εξέφρασε ωσαύτως την ευγνωμοσύνην της ψυχής του προς τους κοπιάσαντας αδελφούς της Ιεράς Μονής εκζητήσας τας αδιαλείπτους ευχάς των προς επιστηριγμόν του όλου έργου που του ενεπιστεύθη η Εκκλησία, εις δε την εόρτιον τράπεζαν εξεφώνησε τον κατωτέρω λόγον:
«Πανοσιολογιώτατε Άγιε Καθηγούμενε της Ιεράς και Σεβασμίας Μονής Σταυρονικήτα και πολυσέβαστέ μοι π. Τύχων,Εν ευχαριστία πολλή και δοξολογία προς τον εν Αγίοις ενδοξαζόμενον Θεόν ημών και προς τον αυτού θεράποντα, μέγαν Ιεράρχην, μυροβλήτην και θαυματουργόν Άγιον Νικόλαον επίσκοπον Μύρων της Λυκίας, παριστάμεθα εις την Σταυροπηγιακήν ταύτην Μονήν, το ιερόν Σεμνείον του Σταυρονικήτα, εν τω οποίω από αιώνων καλλιεργείται η Ευαγγελική αρετή, το ανακείμενον εις την κραταιάν σκέπην και προστασίαν του Αγίου Νικολάου, συμπανηγυρίζοντες και γεραίροντες μεθ’ υμών την πανένδοξον μνήμην αυτού.
Υπό τους θόλους του Καθολικού, του τιμωμένου επί τω ονόματι αυτού, δι’ όλης της νυκτός «προσκαρτερήσαντες τη προσευχή και τη δεήσει», άπαντες ομοθυμαδόν εβιώσαμεν το Αποστολικόν: «ην αυτών η καρδία και η ψυχή μία».
Ηκούσαμεν και ευφράνθημεν και ενωτίσθημεν τους ιερούς Ύμνους και τα Θεία άσματα τα οποία εν Αγίω Πνεύματι συνέθεσαν οι ιεροί υμνογράφοι και ποιηταί, ίνα εγκωμιάσωσι και μακαρίσωσι τον Άγιον Νικόλαον. Προ αυτών, εμακάρισεν τον Άγιον αυτό το Πανάγιον Πνεύμα διά στόματος του Προφητάνακτος Δαβίδ λέγοντας: «μακάριος ανήρ ο φοβούμενος τον Κύριον, εν ταίς εντολαίς αυτού θελήσει σφόδρα». Καί το παναληθέστατον του Κυρίου στόμα μακαρίζει εις την επί του Όρους ομιλίαν αυτού, τον έχοντα τας αρετάς, τας οποίας εις τοσούτον μέτρον κατέκτησεν ο Άγιος Νικόλαος. Καί εις το ιερόν Ευαγγελικόν ανάγνωσμα της Θείας Λειτουργίας, ηκούσαμεν το Ευαγγέλιον των μακαρισμών, θεωρούσα τον Άγιον τηρητήν και πληρωτήν πασών των Ευαγγελικών αρετών και προσφυώς ψάλλομεν εις το Κοντάκιον: «του Χριστού γαρ Όσιε το Ευαγγέλιον πληρώσας».
Διά τούτο φρονούμεν ότι είμεθα λίαν ισχνόφωνοι εις την τέχνην του λόγου, ίνα διά των ρυπαρών χειλέων ημών εγκωμιάσωμεν τον Άγιον. Όμως διά να φυλάξωμεν την τάξιν απευθύνομεν τους ταπεινούς και άκομψους τούτους λόγους, τελούντες εν γνώσει ότι άπας εγκωμίων έπαινος προς τον Άγιον προσφερόμενος, μάλλον τιμάται παρ’ αυτού ή τιμά αυτόν. Εκ βαθέων ψυχής υποκλινόμενοι και προσκυνούντες βαθυσεβάστως την ιεράν αυτού εικόναν, εξαιτούμεθα την ταχείαν αντίληψιν της οξυτάτης αυτού πρεσβείας προς Κύριον και παρακαλούσαν θερμώς αυτόν όπως ικετεύση τον Θεόν, ίνα παρατείνη το έλεος αυτού εφ’ ημάς και δώση ημίν καιρόν μετανοίας προς ευαρέστησιν αυτού.
Όπως παρατείνη το έλεος αυτού επί τον κόσμον, τον πολυειδώς και πολυτρόπως υπό του διαβόλου τυραννούμενον και δυναστευόμενον και χαρίση εις πάντας την προς αυτόν και προς αλλήλους αγάπην, ήτις εψύγη σήμερον διά το πληθυνθήναι την ανομίαν των πολλών και εις ημάς εισέτι, τους ονομαζομένους ανθρώπους της Εκκλησίας. Την αγάπην την οποίαν εις τοσούτον μέτρον είχεν ο Άγιος, όστις Χριστομιμήτως «διήλθεν τον βίον αυτού, ευεργετών και ιώμενος», υπάρχων ισοβίως μία θυσία ζώσα επί του σταυρού της προς τον Θεόν και τον πλησίον αγάπης.
Όπως χαρίζηται σύνεσιν και διάκρισιν εις ημάς τους αναλαβόντας επί των αδυνάτων ώμων ημών το βαρύτατον φορτίον της επιμελείας ψυχών αθανάτων, αλλά και εις πάντας τους ποιμένας και ομοσχήμους αυτών Αρχιερείς της Εκκλησίας ημών, ίνα κατευθυνθώμεν τον περιούσιον λαόν του Θεού «υπέρ ου Χριστός απέθανεν» εις νομάς σωτηρίους.
Όπως μεταδώση προς υμάς τους αγαπητούς πατέρας και αδελφούς που ενασκείσθε εν τω Αγιωνύμω Όρει τούτο ρανίδα θείου ρόδου, ον εκείνος πλουσίως έσχεν, και αδιάκριτον υπακοής εις το άγιον θέλημα του Θεού, εις πάντας τους εκ του κόσμου συρρεύσαντας ευλαβείς προσκυνητάς χαρίσηται ως «νίκη του λαού φερώνυμος» νίκας κατά του κόσμου των παθών και της αμαρτίας.
Σας ευχαριστούμεν άγιε Γέροντα διά την τιμητικήν πρόσκλησιν και την όλην φιλοξενίαν, απαύγασμα της αγαπώσης καρδίας Υμών αλλά και διά το μέλι της ανεξάτλητης αγάπης της Σταυρονικητιανής κυψέλης προς απειραρίθμους ψυχάς.
Εις τους κοπιάσαντας πατέρας και αδελφούς της Θεοσώστου ταύτης Μάνδρας που υπερέβαλον εαυτούς εις πλειοδοσίαν αγάπης και εκδηλώσεις περιποιήσεων εκφράζω την ευγνωμοσύνην της ψυχής μου.
Κατακλείοντες τον λόγον, θερμώς παρακαλώ άπαντας να εύχεσθε υπέρ του ταπεινού επισκόπου της κατά Μαρώνειαν και Κομοτηνήν Εκκλησίας και του ποιμνίου αυτού. Παρακαλώ εύχεσθε εκτενώς και εμπόνως να προσθέση εις όλους ημάς πίστιν και ελπίδα ο ελεήμων Θεός, να ενισχύη πάντας εις τον αόρατον πόλεμον, εις τον επίπονον πνευματικόν αγώνα, εις κληρονομίαν της Ουρανίου Βασιλείας, επικαμπτόμενος ταίς πρεσβείαις της Παναχράντου και Παναμώμου Αυτού Μητρός, του εν Αγίοις Πατρός ημών Νικολάου του θαυματουργού, των Οσίων Αγιορειτών Πατέρων και πάντων των Αγίων. Αμήν!
Έτη πολλά! Ευλογημένα Χριστούγεννα!».
-250x180.jpg)
){kind=link}