Έχει ο Θεός…

Όλα έχουν κάποια αποστολή, γιατί όχι και ο άνθρωπος, γιατί όχι καθένας από εμάς, εσύ κι εγώ; Κι αφού όλα έχουν μια αποστολή, γιατί Αυτός που τους δίδει την αποστολή, δεν θα νοιαστεί για να τη φέρουν εις πέρας;

Μόνο που εμείς πρέπει να ανακαλύπτουμε την αποστολή μας κάθε μέρα και ώρα και στιγμή. Τίποτα δεν είναι ορισμένο εκ των προτέρων.
 
Αυτή είναι η πληρωμή για την ελευθερία του ανθρώπου, ότι πρέπει να βρίσκεται διαρκώς στο δρόμο αναζητώντας μια καινούρια βεβαιότητα. Ένας αιώνιος προσκυνητής στον περιπετειώδη δρόμο της αναζήτησης του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Ο Ιησούς συγκέντρωσε κάποτε τους δώδεκα μαθητές Του και τους έδωσε δύναμη και εξουσία επάνω στα δαιμόνια, να θεραπεύουν νόσους και να κηρύσσουν τη βασιλεία του Θεού. Ο Ευαγγελιστής Λουκάς γράφει επί λέξει:“Τω καιρώ εκείνω, συγκαλεσάμενος ο Ιησούς τους δώδεκα μαθητάς αυτού, έδωκεν αυτοίς δύναμιν και εξουσίαν επί πάντα τα δαιμόνια, και νόσους θεραπεύειν και απέστειλεν αυτούς κηρύσσειν την βασιλεία του Θεού και ιάσθαι τους ασθενούντας και είπε προς αυτούς: Μηδέν αίρετε εις την οδόν, μήτε ράβδους, μήτε πήραν, μήτε άρτον, μήτε αργύριον, μήτε ανά δύο χιτώνας.”

(Ο Ιησούς κάλεσε τους δώδεκα μαθητές και τους έδωσε εξουσία πάνω σ΄ όλα τα δαιμόνια καθώς και δύναμη να θεραπεύουν ασθένειες. Και τους έστειλε να κηρύττουν τη βασιλεία του Θεού και να γιατρεύουν τους αρρώστους. “Μην παίρνετε τίποτε μαζί σας για το δρόμο” τους είπε, “ούτε ραβδί, ούτε σακκίδιο, ούτε φαγητό, ούτε χρήματα ούτε διπλά ρούχα.)

Τους είπε να μην έχουν μαζί τους τίποτε από αυτά που δημιουργούν άλλη βεβαιότητα από εκείνην που δημιουργεί η πίστη στο Θεό. Διαβάζοντας αυτήν την περικοπή του Ευαγγελίου αναρωτιέμαι αν έχω αυτή τη βεβαιότητα που δημιουργεί η πίστη στο Θεό ή στηρίζομαι στα πράγματα;

Μερικοί οδηγοί φορτηγών γράφουν στο αυτοκίνητό τους την επιγραφή “Έχει ο Θεός”.

Άνθρωποι που όλη τους η ζωή είναι ένα διαρκές ταξίδι, ξέρουν από την προσωπική τους πείρα ότι στο δρόμο τίποτε δεν είναι βέβαιο, εκτός από την πρόνοια του Θεού.
Χαίρομαι γιατί υπάρχουν ακόμα άνθρωποι με πίστη, σ΄ έναν κόσμο που αποκακρύνθηκε από το Θεό και βιώνει την πιο μεγάλη απελπισία.

Τα λόγια αυτά του Αποστόλου Παύλου από την επιστολή του στους Ρωμαίους ηχούν σαν να γράφτηκαν σήμερα: “Αδελφοί, παρακαλώ υμάς δια των οικτιρμών του Θεού, παραστήσαι τα σώματα υμών θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον τω Θεώ, την λογικήν λατρείαν υμών, και μη συσχηματίζεσθαι τω αιώνι τούτω, αλλά μεταμορφούσθαι τη ανακαινώσει του νοός υμών, ει το δοκιμάζειν υμάς τί το θέλημα του Θεού, το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον.”

(Αδελφοί, σας παρακαλώ να προσφέρετε τον εαυτό σας θυσία ζωντανή, άγια, ευπρόσδεκτη στο Θεό. Αυτή είναι η πραγματική πνευματική σας λατρεία. Μην προσαρμόζεστε στη νοοτροπία αυτού του κόσμου, αλλά να μεταμορφώνεστε συνεχώς προς το καλό αποκτώντας το νέο φρόνημα του πιστού. Έτσι θα μπορείτε να διακρίνετε ποιο είναι το θέλημα του Θεού, το καλό και αρεστό στο Θεό και τέλειο.)

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου