Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: Τα χαρακτηριστικά και η δύναμη της αγάπης

Ένα θέμα, που πάντα συγκινεί την ανθρώπινη ψυχή. Ασκεί μία μυστική γοητεία επάνω μας. Γιατί έτσι είναι πλασμένος ο άνθρωπος για να αγαπάει και να αγαπάται.

Ότι είναι ο αέρας για τα πουλιά και ο ήλιος για τα λουλούδια, είναι και η αγάπη για την ζωή του ανθρώπου. Εάν η αγάπη λείψει από τις καρδιές των ανθρώπων, δεν μας σώζει τίποτε από το χάος, που απλώνεται μπροστά μας. Και όμως εδώ βρίσκεται το παράδοξο!

Ενώ όλοι αισθανόμαστε την ανάγκη της, ενώ όλοι ποθούμε να την αποκτήσουμε, εν τούτοις τόσο λίγο ενδιαφερόμαστε να την γνωρίσουμε και ακόμη λιγότερο να την εφαρμόσουμε στην καθημερινή μας ζωή.

Στην συνέχεια θα παραθέσουμε εν συντομία λόγους του αγίου Μαξίμου του Ομολογητού περί του θέματος της αγάπης.

Τα γνωρίσματα αυτής της αληθινής αγάπης κατά τον Όσιο Πατέρα είναι τα εξής:

Η ΚΑΘΟΛΙΚΟΤΗΤΑ: Το να αγαπάς όλους τους ανθρώπους χωρίς διάκριση όπου και να βρίσκονται, ότι και αν κάνουν,  οποιαδήποτε σχέση και αν έχουν μαζί σου.

Η ΙΣΟΤΗΤΑ: Το να αγαπάς όλους τους ανθρώπους εξ ίσου. «Μακάριος άνθρωπος, ος πάντα άνθρωπον εξ ίσου αγαπήσαι δύναται».

Η ΘΕΟΚΕΡΝΤΡΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ: Δεν μπορεί κάποιος να αγαπήσει πραγματικά τον πλησίον χωρίς να αγαπήσει αληθινά τον Θεόν. «Ο άγαπών τον Θεόν ου δύναται μη και πάντα άνθρωπον ως εαυτόν αγαπήσαι».

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ Της ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΥΣΙΑΣ: Η αγάπη εκδηλώνεται στην πράξη σαν μία αδιάκοπη θυσία υπέρ του άλλου. «Διότι έργον αγάπης εστί η προς τον πλησίον εκ διαθέσεως ευεργεσία».

*  *  *

Ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος που ζεί την αγάπη. Αυτός που ζει τον Θεό, γιατί «ο Θεός αγάπη εστί».. η αγάπη τον εξυψώνει τόσο πολύ, «ώστε Θεόν τον άνθρωπον ποιείν, άνθρωπον δε τον Θεόν χρηματίζειν και φαίνεσθαι».

Ευτυχισμένος ο άνθρωπος που έμαθε να αγαπάει πραγματικά. Αυτός μόνον μπορεί να υπεισέλθει στο μυστήριο της θεότητος «…γιατί ο Θεός είναι καταληπτός από τον άνθρωπο μόνο με την δύναμη της αγάπης».

Αυτή η καταπληκτική δύναμη της αγάπης ανεβάζει τον άνθρωπο στον ουρανό και κατεβάζει τον Θεό στη γη μας, δίπλα μας και από πιο πολύ μέσα μας.

Από το βιβλίο: “Πατερικές Εμπειρίες – του αρχιμ. Νικήτα Βουτυρά