Στο χωριό που έχει εγκαταλειφθεί σχεδόν από το 1950 και μετά, στην ορεινή Αχαία, βρέθηκε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ.κ. Χρυσόστομος, προκειμένου να τελέση δέηση στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου και να επισκεφθή, τα δύο ανδρόγυνα που μένουν εκεί φυλάσσοντας τον τόπο και ζώντας με απλότητα μέσα στη φύση, χωρίς τις ανέσεις της πόλεως, χωρίς ρεύμα, ψυγείο και όλα τα σύγχρονα μέσα που έχουν στην διάθεση τους οι κάτοικοι των άλλων χωριών και των πόλεων.
Οι κάτοικοι του χωριού μετώκησαν στο Κάτω Μαζαράκι, χωριό πλέον με 1000 περίπου κατοίκους, πλησίον της Πάτρας και βέβαια πολύ μακρυά από το πρώτο χωριό, απ’ όπου ξεκίνησε η ζωή των προγόνων τους. (Η μετακίνηση άρχισε το 1920. Το 1937 έγινε κατολίσθηση και το χωριό έπαθε μεγάλες ζημιές).
Τον Σεβασμιώτατο συνόδευσαν στο ορεινό χωριό , πολλοί απόγονοι των παλαιών κατοίκων του Άνω Μαζαρακίου, οι οποίοι ζούν στην Πάτρα, στο Αίγιο και στο Κάτω Μαζαράκι.
Μετά την δέηση στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου, ο Σεβασμιώτατος ετέλεσε τρισάγιο στους τάφους των Μαζαρακιωτών που έμειναν από τότε και αναπαύονται εκεί.
Το πέρασμα από τα γκρεμισμένα σπίτια, το ερειπωμένο σχολείο και τα άλλα κτίρια από τα οποία απέμειναν μόνο πέτρες πλέον, γεμίζει την ψυχή με συγκίνηση και πόνο γιατί παρήλθαν οι εποχές που το χωριό αυτό έσφυζε από ζωή.
Όμως, σε λίγο βρίσκεται ο Επίσκοπος στην όαση της αγάπης των λίγων ανθρώπων που μένουν στο Άνω Μαζαράκι.
Ο κυρ- Γιώργης, με την σύζυγό του και τα παιδιά τους έχουν ετοιμάσει το κέρασμα στο απλό, παραδοσιακό και γεμάτο αρχοντιά και καλωσύνη σπίτι τους. « Είναι αδύνατον να φύγετε χωρίς να φάτε, στο σπίτι μας…» Στην αυλή κάτω από τα δέντρα , μπροστά στον παραδοσιακό φούρνο, το τραπέζι της αγάπης, το στρωμμένο όπως παληά στα χρόνια που γεννηθήκαμε και μείς, στα χωριά μας.
Σας ευχαριστούμε λένε και ξαναλένε, που ήρθατε μέχρις εδώ, μεγάλη τιμή και χαρά, να ευλογήση ο Δεσπότης τον τόπο μας και το σπίτι μας.
Ο κυρ Γιώργης δεν κρύβει την συγκίνησή του, ενώ ο Σεβασμιώτατος εκφράζει την χαρά του και δεν κρύβει τα αισθήματα που κατακλύζουν την καρδιά του, αφού το όλο σκηνικό μεταφέρει στις ωραίες εποχές που οι Έλληνες μέσα από την απλότητά τους και τις δυσκολίες βεβαίως, έδωσαν ζωή στο τόπο τους. Τούς επαινεί, τους αγκαλιάζει και τους ασπάζεται για αυτό που είναι και για αυτό που προσφέρουν.
Καί καθώς η ώρα έφθασε για την αναχώρηση, η κυρά- Παρασκευή που κατοικεί με τον άνδρα της στο άλλο σπίτι, καλεί τον Μητροπολίτη για να ευλογήση το νοικοκυριό τους. Ο Δεσπότης, συγκινημένος, κάθεται κάτω από την κληματαριά και γεύεται το παραδοσιακό γλυκό του κουταλιού από τα χέρια της νοικοκυράς, μαζί με το νερό από την πηγή που τρέχει λίγο πιο πάνω.
Οι άνθρωποι αυτοί έκαναν οικογένειες έχουν παιδιά και εγγόνια που ζούν στην Πάτρα και στο Αίγιο ή σε άλλες πόλεις, όμως επιμένουν και μένουν εκεί, στον δικό τους τόπο, φυλάσσοντας τα άδολα ποίμνια και καλλιεργώντας, όσο τόπο μπορούν, ζώντας παραδοσιακά και με την απλότητα που τους προσδίδει, πηγαία, σπάνια Ελληνική αρχοντιά.
Καθώς ο Δεσπότης ανηφορίζει για να αποχωρίση από το Μαζαράκι, ο κυρ- Γιώργης του μιλάει για τα « χαλάσματα» που απομένουν, αφού έφυγαν οι κάτοικοι και προχωρώντας στην κρυσταλλένια βρύση, αφήνει τα δάκρυα της συγκίνησης να κυλήσουν από τα μάτια του. « Δέσποτα, σ’ ευχαριστώ που ήρθες στο σπίτι μας και στον τόπο μας».
Το Άνω Μαζαράκι, απέχει από την Πάτρα περίπου μιάμιση ώρα και για να φθάση κανείς εκεί περνάει από τον θερινό οικισμό Ρακίτα ( υψόμετρο 1050 μέτρα) και κατηφορίζει μέσα από χωματόδρομο για να φθάση στο εγκαταλελειμένο χωριό, που βρίσκεται σε υψόμετρο 823 μέτρα.
Τον Σεβασμιώτατο συνόδευσαν ο Ιερεύς Παναγιώτης Ταρσινός, ο Περιφερειακός Σύμβουλος Χρίστος Μπούνιας ,Δικηγόρος που οι ρίζες του κρατάνε από το Άνω Μαζαράκι και ο Πρόεδρος και τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου Ρακίτας, οι οποίοι έχουν στην Ρακίτα επιτελέσει ένα θαυμάσιο πολιτιστικό και πνευματικό έργο, με τις ευλογίες του Σεβασμιωτάτου.
Ο Σεβασμιώτατος, υπεσχέθη, ότι αν έχωμε υγεία, με την χάρη του Θεού, θα επισκεφθή το Άνω Μαζαράκι, το προσεχές καλοκαίρι για να συνεορτάση με τις δύο οικογένειες και όλους όσοι φθάνουν μέχρις εκεί, τον Άγιο Μεγαλομάρτυρα Παντελεήμονα, αφού λειτουργήση στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου, όπου φυλάσσεται η εικόνα του Ιαματικού Αγίου.
( Κατά την εορτή του Αγίου Γεωργίου, λόγω των κακών καιρικών συνθήκων που επικρατούν εκεί και των δυσκολιών μεταβάσεως προσκυνητών, δεν γίνεται πανήγυρις, αλλά ο εορτασμός πραγματοποιείται στις 27 Ιουλίου, με Ιερείς που αποστέλλονται από την Μητρόπολη για την τέλεση των Ιερών Ακολουθιών).
-120x86.jpg)
){kind=link}