Πώς… ακούγεται, ο επόμενος πρωθυπουργός της Ελλάδας να είναι ο βετεράνος της συντηρητικής παράταξης, Βαγγέλης Μεϊμαράκης; Πριν από λίγο καιρό θα ήταν απίθανο – τώρα μοιάζει να είναι ένα ισχυρό ενδεχόμενο.
Ο παράγοντας «Μεϊμαράκης» είναι αυτός που έχει κλέψει τις εντυπώσεις σε αυτές τις εκλογές, σημειώνει η Wall Street Journal, μετατρέποντας μια άνετη επικράτηση, όπως πίστευε ο Αλέξης Τσίπρας, σε μάχη σώμα με σώμα. Ακόμη και οι Ευρωπαίοι συνομιλητές-δανειστές του Τσίπρα πίστευαν πως θα κερδίσει εύκολα τις εκλογές. Ωστόσο, δεν υπολόγισαν τη ραγδαία πτώση της δημοτικότητά του, αλλά και την εμφάνιση στο προσκήνιο του νέου αρχηγού της ΝΔ.
«Ο 61χρονος Μεϊμαράκης, ένας παλαιός βουλευτής, είναι ελάχιστα γνωστός έξω από την Ελλάδα, και ανέλαβε τα ηνία του κόμματος τον περασμένο Ιούλιο, ως υπηρεσιακός, στη θέση του παραιτηθέντος Αντώνη Σαμαρά. Εκείνη την περίοδο, κανένας μέσα στη ΝΔ δεν περίμενε ότι το κόμμα θα έχει εκλογική τύχη, αλλά και ελάχιστοι στην Ελλάδα πίστευαν ότι θα μπορούσε να επικρατήσει του 41χρονου και άκρως χαρισματικού Τσίπρα», σημειώνει το άρθρο.
Στην πρώτη τηλεμαχία, ο κ. Μεϊμαράκης προσπάθησε να εμφανιστεί με την αύρα της σταθερότητας ως αντιστάθμισμα στη δραματική και σύντομη παρουσία του Τσίπρα στην πρωθυπουργία. Ο Τσίπρας ανταπάντησε στην πρόκληση χαρακτηρίζοντας τον Μεϊμαράκη φορέα της παλαιάς φρουράς, την οποία οι Έλληνες κατηγορούν για το γεγονός ότι η Ελλάδα έγινε μια χώρα διεφθαρμένη που κατέληξε στην κρίση.
Το άρθρο σημειώνει πως ο κ. Τσίπρας είδε τα ποσοστά της δημοφιλίας του να ανεβαίνουν σημαντικά μέχρι το καλοκαίρι, οπότε και αναγκάστηκε να υποχωρήσει έναντι των δανειστών και να επιστρέψει στην Αθήνα με το τρίτο Μνημόνιο. Οι μετέπειτα αποσκιρτήσεις στο εσωτερικό του κόμματός του, επέτειναν την απογοήτευση προς το πρόσωπό του. Πλέον, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπόσχεται ότι θα διακόψει κάθε σχέση με τους Ευρωπαίους που έχουν επιβάλει τη λιτότητα στην Ελλάδα, αλλά επιθυμεί να εφαρμόσει τη συμφωνία θέτοντας, παράλληλα, σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα που θα λειάνει τις αιχμηρές γωνίες του.
Και κάπως έτσι, οι εκλογές εξελίχθηκαν σε κάτι το εντελώς απρόβλεπτο. Το σίγουρο είναι ότι όποιο από τα δύο κόμματα εξουσίας έρθει πρώτο θα αναγκαστεί να προχωρήσει σε συμμαχίες. Η ΝΔ, όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ, υπόσχεται να εφαρμόσει το Μνημόνιο προβάλλοντας τους δικούς της όρους. Αρκετοί Έλληνες που υποστηρίζουν μια οικονομία που στηρίζεται στην επιχειρηματικότητα, βλέπουν με καλό μάτι τον Μεϊμαράκη θεωρώντας πως αυτός είναι καταλληλότερος για να εφαρμόσει το πρόγραμμα, τις ιδιωτικοποιήσεις και τις εργασιακές μεταρρυθμίσεις. Θεωρούν πως για ιδεολογικούς λόγους, ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει να μην προχωράει μεταρρυθμίσεις που είναι θετικός για τις αγορές.
Βέβαια, υπάρχουν κι εκείνοι που στέκουν με δυσπιστία έναντι του Μεϊμαράκη. Και τούτο διότι δεν έχει δοκιμαστεί στον τομέα των οικονομικών «δοκιμών». Έχει υπάρξει μέλος κυβέρνησης (2006-2009) ως υπουργός Άμυνας, αλλά ποτέ δεν υπήρξε πολιτικός ηγέτης. Από την άλλη, η ΝΔ έχει κατηγορηθεί κατά καιρούς ότι προστατεύει συγκεκριμένα συμφέροντα, αντί να προχωράει σε βαθιές τομές στο φορολογικό σύστημα. Οι αναλυτές φέρνουν ως παράδειγμα τη στάση που κρατάει τώρα το κόμμα στη φορολόγηση των αγροτών. Η «σχετική αφάνεια» του Μεϊμαράκη τείνει να αποδειχθεί μέγιστο πλεονέκτημα, σημειώνει το άρθρο. Οι ψηφοφόροι δεν τον ταυτίζουν με την προηγούμενη ηγεσία του κόμματος. Το διάστημα της πρωθυπουργίας του Αντώνη Σαμαρά, ο Μεϊμαράκης ήταν Πρόεδρος της Βουλής – μια αρκετά ασφαλής θέση, σε σχέση με αυτή των υπουργών που πρέπει να λάβουν -και το έπραξαν- αντιδημοφιλή μέτρα.
Ο Νίκος Μαραντζίδης, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Μακεδονίας, σημειώνει πως ο Μεϊμαράκης δεν έχει συνδεθεί με την κυβέρνηση και με τα υπουργεία. Επίσης, το προσωπικό στυλ του αποδεικνύεται επίσης πολύ σημαντικό. Με ελάχιστα μαλλιά, παχύ μουστάκι, με γλώσσα που ακουμπάει την αργκό, ο Μεϊμαράκης έχει την τυπική όψη ενός ανθρώπου του καφενείου.
Ο Δημήτρης Καιρίδης, αναπληρωτής καθηγητής Δημοσίων Σχέσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, σημειώνει: «Είναι ένας φυσιολογικός, χαλαρός τύπος που κάθε Έλληνας μπορεί να κατανοήσει. Έχει καταφέρει να αποστασιοποιηθεί από την προηγούμενη ηγεσία. Η γλώσσα που χρησιμοποιεί δίνει στους ανθρώπους την αίσθηση ότι είναι πιο ειλικρινής από τους προηγούμενους».
Αυτό που μένει να δούμε, αναφέρει η αμερικανική εφημερίδα είναι αν ο Μεϊμαράκης είναι σε θέση να αναδιοργαμνώσει την αρτηριοσκληρωτική οικονομία της Ελλάδα και να έρθει αντιμέτωπος με τα κεκτημένα συμφέροντα που αντιτίθενται στις μεταρρυθμίσεις. Κάποιοι στη ΝΔ, σημειώνει, είναι υπέρ της ελεύθερης και πιο ανταγωνιστικής οικονομίας και θεωρούν πως μόνο έτσι θα λυθούν τα προβλήματα της χώρας. Υπάρχουν, όμως, και άλλοι που είναι συνδεδεμένοι με επιχειρηματικά συμφέροντα.
Κατά τον Βολφάνγκο Πίκολι, της Teneo Intelligence, «ο Μεϊμαράκης τα έχει πάει πολύ καλύτερα από ό,τι περιμέναμε. Αλλά ακόμη είναι ένας προσωρινός ηγέτης και παραμένει ασαφές τι θα συμβεί αν εκλεγεί. Τα ηνία του κόμματος τα κρατούν άλλοι κι όχι αυτός».
