Ένα γεγονός με πολλές προεκτάσεις!!! Ένα κοτόπουλο διασχίζει το δρόμο…και λοιπόν;

ΓΕΓΟΝΟΣ: Ένα κοτόπουλο διασχίζει το δρόμο.

ΕΡΩΤΗΜΑ: Γιατί διέσχισε το δρόμο;

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ:

ΠΛΑΤΩΝ: Για το καλό του. Στην άλλη πλευρά του δρόμου βρίσκεται η αλήθεια.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ: Είναι στη φύση του κοτόπουλου να διασχίζει τους δρόμους.

ΓΑΛΙΛΑΙΟΣ: Κι όμως τον διέσχισε

ΜΑΚΙΑΒΕΛΙ: Ο σκοπός, να περάσει το κοτόπουλο το δρόμο, αγιάζει τα μέσα -όποια κι αν είναι αυτά.

ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ: Ηταν ιστορικά αναπόφευκτο.

ΔΑΡΒΙΝΟΣ: Τα κοτόπουλα στο πέρασμα των αιώνων επιλέχτηκαν από τη φύση με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι σήμερα γενετικώς ικανά να διασχίζουν δρόμους.

ΜΑΡΤΙΝ ΛΟΥΘΕΡ ΚΙΝΓΚ: Ονειρεύομαι έναν κόσμο όπου κάθε κοτόπουλο θα είναι ελεύθερο να διασχίζει το δρόμο χωρίς να δίνει λογαριασμό για την πράξη του.

ΓΙΟΥΡΙ ΓΚΑΓΚΑΡΙΝ: Για να πάει εκεί όπου κανένα άλλο κοτόπουλο δεν έχει πάει πριν.

ΜΠΙΛ ΓΚΕΙΤΣ: Είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας αναγγείλουμε ότι μόλις κυκλοφόρησε το νέο Chicken Office 2012 που δεν διασχίζει μόνο το δρόμο, αλλά εκκολάπτει, αρχειοθετεί, σχεδιάζει και άλλα ενδιαφέροντα.

ΕΝΑΣ ΙΝΔΟΣ: Εμείς έχουμε αγελάδες που κάνουν το ίδιο.

ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΤΗΣ Ν..Α.Σ.Α.: Στείλαμε πρώτα το κοτόπουλο για να μελετήσουμε τις συνθήκες διάβασης, πριν στείλουμε κάποιον άνθρωπο.

Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ : Πιάσ’το γρήγορα πριν περάσει απέναντι.

Κι αναρωτιέται κανείς. Αν σε ένα τόσο απλό γεγονός, θα μπορούσαν αν διατυπωθούν τόσο διαφορετικές απόψεις, από τόσους ανθρώπους που τους θεωρούμε όλους τους σπουδαίους, τι θα συνέβαινε άραγε σε θέματα μεγάλα, σε θέματα ζωής;

Που βρίσκεται τελικά η αλήθεια; Σε ποιού τη γνώμη να βασιστεί κανείς; Ας το σκεφτούμε…

Όσο κι αν το κείμενο αυτό είναι κατά κάποιο τρόπο χιουμοριστικό, δεν παύει να αποκαλύπτει την… α-νοησία που μας κατακλύζει, ιδιαίτερα σήμερα, στην εποχή των πολυμέσων και του διαδικτύου…

Κι όμως όλοι μας διψάμε για την αλήθεια. Οι ανώτεροι προσανατολισμοί μας λείπουν, η κατεύθυνση και βεβαίως εκείνοι που θα μας οδηγήσουν και θα μας εμπνεύσουν ώστε να ξαναβρούμε πάλι τα ορθά κριτήρια κρίσης των γεγονότων αλλά και τον πραγματικό σκοπό της ζωής μας, διότι αν δεν ξέρουμε ποιος είναι ο σκοπός της ζωής μας τότε ούτε οι υπόλοιποι «υποσκοποί» θα είναι σωστοί και ωφέλιμοι.

Εάν δηλαδή ένα αθλητής δεν έχει σκοπό -της ενασχόλησής του με τον αθλητισμό- να γίνει πρωταθλητής τότε ούτε σωστή εξάσκηση θα κάνει, ούτε σωστή διατροφή θα έχει και γενικότερα θα ζει μέσα σε μία πλάνη πιστεύοντας ότι κάνει πρωταθλητισμό ενώ οι πράξεις του αποδεικνύουν το αντίθετο.

Έτσι ακριβώς γίνεται και με την ζωή μας. Εάν δεν καταλάβουμε ότι σκοπός της ζωής μας είναι να Ζήσουμε με τον Χριστό στην αιωνιότητα, τότε όλες σχεδόν οι επιλογές της ζωής μας θα είναι άστοχες και δεν θα συμβάλλουν στην επίτευξη αυτού του τελικού σκοπού ύπαρξής μας.

Ας έχουμε λοιπόν κανόνα της ζωής μας, την ζωή των ανθρώπων αυτών που κατάφεραν και πέτυχαν με τη Χάρη του Θεού αυτόν τον στόχο, την κατα χάριν Θέωση…τους Αγίους ώστε και εμείς ακούγοντας τους φωτισμένους τους λόγους και εμπνεόμενοι από την ζωή τους να γίνουμε πρωταθλητές της εν Χριστώ Ζωής!

αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος