«Για τον Χριστό και την Παναγία»

του αρχιμ.Ιακώβου Κανάκη

Τί πιο επιτυχημένο μήνυμα στην σχέση μας με τον Θεό. Οι άγιοι μιλούν για έρωτα Θεού. Έτσι τον βίωναν και έτσι προέτρεπαν να Τον γνωρίσουν και να Τον συναντήσουν οι άνθρωποι. Ξεκαθαρίζουν ότι ο Θεός δεν είναι φόβος, διότι «η αγάπη έξω βάλλει τον φόβον». 

 Δεν είναι συμφέρον και χαρακτηρίζουν «μισθωτό» τον άνθρωπο που το προσεγγίζει έτσι. Ο Θεός είναι αγάπη, είναι ξεκάθαρο αυτό από τον Ευαγγελιστή Ιωάννη, τον «Ευαγγελιστή της αγάπης». Μόνο όσοι έχουν αγαπήσει γνωρίζουν από αγάπη.

Η αγάπη στο Θεό είναι μόνο δόσιμο. Όποιος αγαπά πραγματικά χαίρεται όταν δίνει. Πώς να ξεχάσεις αυτό που έλεγε ο άγιος Παΐσιος: «Επιθυμώ να κόψω την καρδιά μου κομμάτια και να την μοιράσω στους ανθρώπους». Παράλληλα, και ο άγιος Πορφύριος σημείωνε ότι: «η καρδιά μου έχει μόνο είσοδο, έξοδο δεν έχει». Τί είναι αυτά; Σημεία πραγματικής Θεϊκής αγάπης, σημεία της αιωνιότητας στην καθημερινή μίζερη ζωή μας.

Σημεία που δηλώνουν ότι η αγάπη αυτή ζει ακόμα και στις μέρες μας, σε λίγους, σε ελάχιστους, αλλά ζει για να αποδεικνύει ότι μπορεί και σήμερα να ζει παρά τις τόσες αντιξοότητες. Όλοι μιλούν για αγάπη, άγευστοι πολλές φορές της αγάπης του Θεού. Μιλούν για αγάπη εκ του ασφαλούς χωρίς ίχνος θυσίας. Μια τέτοια αγάπη όμως δεν αντέχει στο χρόνο, γιατί δεν την πότισε η Χάρις του Θεού.

Γεννήθηκε για να πεθάνει και ζούμε καθημερινά δίπλα μας αυτήν την τραγικότητα. Θυμάμαι έναν γέροντα, τον γέροντα Δαμασκηνό στην μονή του Μακρυνού, που αγάπησε το Θεό πολύ και αυτή η αγάπη φαινόταν στο πρόσωπό του, στην κίνησή του, στην μορφή του, στην επικοινωνία σου μαζί του. Τον θυμάμαι να μιλά για τον έρωτά του στο Χριστό και ότι θα πρέπει να τον έχουμε μέσα στην καρδιά μας.

Θυμάμαι πώς κίνησε το χέρι του και ακούμπησε την καρδιά του. Ίσα-ίσα που την ακούμπησε, γιατί δεν ήθελε να τραυματίσει το Χριστό που όντως κατοικούσε στην καρδιά του. Δεν μπορώ να ξεχάσω την προσοχή, την ευλάβεια, την λεπτότητα που ακούμπησε την καρδιά του!

Τέτοιοι ζηλευτοί άνθρωποι υπάρχουν ακόμα δίπλα μας, λίγοι πλέον, ελάχιστοι ίσως, αλλά υπάρχουν για να μας δηλώνουν την όντως Αγάπη. Η αγάπη στο Θεό έχει δυνατά αλλά διακριτικά σκιρτήματα μέσα στην καρδιά. Είναι όλως ιδιαίτερα. Η αγάπη στο Θεό σε προτρέπει να διαβάσεις γι᾽Αυτόν, να ακούσεις γι᾽Αυτόν, να τραγουδήσεις γι᾽Αυτόν, να ζωγραφίσεις γι᾽Αυτόν, να ξαγρυπνήσεις γι᾽Αυτόν, να μιλήσεις με Αυτόν, να στερηθείς γι᾽Αυτόν, να πεθάνεις γι᾽αυτόν, να ενωθείς με Αυτόν! Αλλά η αγάπη γι᾽Αυτόν είναι αληθινή αγάπη όταν αγαπάς όχι μόνο Αυτόν αλλά και κάθετί δικό Του.

Και τα άλογα ζώα, και την φύση και κυρίως τον άνθρωπο, το μέγιστο δημιούργημά Του. Η αγάπη στο Χριστό περνά από την αγάπη στον άνθρωπο, σε κάθε άνθρωπο! Πράγματι, ο ίδιος Ευαγγελιστής το αναφέρει ότι απ᾽αυτό το γνώρισμα θα μάθουν όλοι πως είστε μαθήτες μου, αν δηλαδή έχετε αγάπη μεταξύ σας.

Στην πορεία της αγάπης του Χριστού υπάρχει πάντα ένας ακούραστος συμπαραστάτης, η γλυκυτάτη Παναγία, που την τιμούμε τούτο τον υπέροχο μήνα του καλοκαιριού. Αυτή γνωρίζει από την αγάπη που λέγαμε. Είναι η μήτηρ της Αγάπης! Μήτηρ αυτή τεκνία της εμείς!

Καλή Παναγιά! Καλό Δεκαπενταύγουστο!