Μου λείπεις…

Όταν θα δεις ότι γερνάω, σου ζητάω να είσαι σε παρακαλώ υπομονετική, αλλά πιο πολύ από όλα να προσπαθήσεις να καταλάβεις τι περνάω.

Αν όταν μιλάμε, επαναλαμβάνω το ίδιο πράγμα χίλιες φορές, μη διακόπτεις για να πεις: «Είπες πάλι το ίδιο πριν από ένα λεπτό …» Απλά άκου σε παρακαλώ. Προσπάθησε να θυμηθείς τις φορές που ήσουν μικρή και σου διάβαζα την ίδια ιστορία κάθε μα κάθε βράδυ μέχρι να αποκοιμηθείς.

Όταν δε θα θέλω να κάνω μπάνιο, να μη θυμώνεις και να μη με κάνεις να αισθάνομαι άσχημα. Θυμάσαι τότε που ήσουν μικρό κορίτσι και έπρεπε να σε κυνηγάω λέγοντάς σου δικαιολογίες και προσπαθώντας να σε κάνω να κάνεις ντους;

Όταν δεις πόσο ανίδεη θα είμαι σχετικά με τη νέα τεχνολογία, δώσε μου χρόνο να μάθω και να μη με κοιτάς με αυτόν τον τρόπο … Θυμήσου γλυκιά μου, σε έμαθα υπομονετικά να κάνεις πολλά όπως να τρως σωστά, να ντύνεσαι, να χτενίζεις τα μαλλιά σου και να τα βγάζεις πέρα με τα καθημερινά θέματα της ζωής.

Την ημέρα που θα δεις ότι έχω γεράσει, σε παρακαλώ να είσαι υπομονετική, αλλά πιο πολύ να προσπαθήσεις να καταλάβεις τι περνάω.

Αν περιστασιακά τα χάνω και ξεχνάω για ποιο πράγμα μιλάγαμε, δώσε μου χρόνο να θυμηθώ και αν δεν τα καταφέρω, μη γίνεις νευρική, ανυπόμονη ή αλαζονική. Να ξέρεις μέσα σου ότι το πιο σημαντικό πράγμα για μένα είναι να είμαι μαζί σου.

Και όταν τα γέρικα, κουρασμένα μου πόδια δεν με αφήνουν να μετακινούμαι τόσο γρήγορα όσο πριν, δώσε μου το χέρι σου όπως σου πρόσφερα εγώ το δικό μου όταν έκανες τα πρώτα σου βήματα.

Όταν αυτές οι μέρες έρθουν, να μην είσαι λυπημένη …απλά να είσαι μαζί μου, και να με καταλαβαίνεις καθώς προσπαθώ να φτάσω στο τέλος της ζωής μου με αγάπη. Θα εκτιμώ και θα σε ευχαριστώ για το δώρο του χρόνου και της χαράς που μοιραστήκαμε. Με ένα μεγάλο χαμόγελο και την τεράστια αγάπη που πάντα είχα για σένα, απλά θέλω να πω, σε αγαπώ …γλυκιά μου κόρη.

Μου λείπεις,
η μαμά.