Τάλαντο: Με γλωσσοπίεστρα, τα οποία κόβουμε ελαφρά 1εκ. πριν την άκρη, κάνοντας εγκοπές. Σε αυτές περνάμε γυαλιστερό κορδόνι. Με ανεξίτηλο μαρκαδόρο γράφουμε την ευχή του Ιησού: “Κύριε Ιησού, Χριστέ, ελέησόν με”. Καλό είναι να χρησιμοποιήσουμε το πολυτονικό σύστημα.
Λαμπάδες: Όλα τα κατηχητικά φτιάχνουν λαμπάδες. Γι’ αυτό θα προσθέσω μόνο μερικές παρατηρήσεις από την εμπειρία μας:
1. Τα ειδικά χρώματα για κεριά που κυκλοφορούν σε σωληνάριο όπως τα γκλίτερ, δεν μας βολέψανε. Δεν βάφανε καλά, αργούσαν να στεγνώσουν, το αποτέλεσμα ήταν άτονο και γίναμε όλοι χάλια. Προτιμότερα είναι τα γκλίτερ: είναι λαμπερά, στεγνώνουν γρήγορα, δεν λερώνουν, και στολίζεις με αυτά αλλά και κολλάς επάνω τους χάντρες, παγιέτες κλπ. έχοντας ένα λαμπερό φόντο πίσω από την χάντρα ή την παγιέτα.
2. Εντυπωσιακές είναι οι κάθε είδους κορδέλες και ειδικά αυτές από σκοινί οι οποίες στρίβουν ελεύθερες γύρω από την λαμπάδα και μένουν στριμμένες. Αφήστε τες λίγο πιο μακριές για καλύτερο αποτέλεσμα.
3. Κάθε στολίδι κάνει: απομεινάρια από στολίδια τούρτας, εντυπωσιακές κορδέλες και πασχαλινά στολίδια (πασχαλίτσες, παπάκια και αυγολάκια), αυτοκόλλητα με παιδικούς ήρωες (αφού και αυτοί έχουν θέση στη ζωή των παιδιών), λουλούδια ψεύτικα, τσόχινα, καρδούλες (αφού η καρδιά μας ανοίγει διάπλατα το Πάσχα). Στολίζουμε τα στολίδια και τα αυτοκόλλητα με γκλίτερ. Γίνονται ωραιότερα.
Μυροδοχεία: Γίνονται πανεύκολα, μέσα σε 3′. Παίρνουμε πηλό σε φυσικό χρώμα. Πλάθουμε ένα μπαλάκι στα δάχτυλά μας, το στερεώνουμε στο τραπέζι και με τον αντίχειρα κάνουμε ένα βαθούλωμα στο κέντρο της μπάλας. Γίνεται αυτό που βλέπετε στην φωτογραφία επάνω αριστερά. Στεγνώνει αμέσως και μπορούμε να το στολίσουμε με γκλίτερ και χρυσόσκονη ή να το αφήσουμε σκέτο, απλό, όπως ήταν τα αγγεία εκείνης της εποχής.
Στη συνέχεια και αφού στεγνώσει, ρίχνουμε λίγες σταγόνες από τα αγαπημένα μας αιθέρια έλαια σε ένα βαμβάκι ή το ψεκάζουμε με κολόνια και το τοποθετούμε μέσα στο μυροδοχείο μας. Από πάνω μπορεί να μπει χρυσόσκονη. Κάνει το βαμβάκι να λαμπυρίζει.
Αυτό ήταν! Όπου το τοποθετήσουμε, αρωματίζει για καιρό: το μπάνιο, την κουζίνα, το γραφείο μας, την ντουλάπα και όπου αλλού το τοποθετήσουμε.
πιο λεπτό και το τυλίγουμε διπλό, κάνοντας έτσι έναν γερό σκελετό. Στριφογυρίζουμε γύρω του κορδέλες μοβ και χρυσές και ανά διαστήματα τοποθετούμε λουλουδάκια με συρμάτινο μίσχο. Συνεχίζουμε το πέρασμα της κορδέλας μέχρι να καλύψουμε όλο το στεφάνι. Χρησιμοποιήστε σαν βάση το κεφαλάκι ενός παιδιού για να καταλάβετε πού πρέπει να κόψετε το σύρμα. Στα μεγαλύτερα κεφαλάκια, αφήνοντας μακριές κορδέλες στην άκρη, μπορείτε να κανονίσετε το δέσιμο ανάλογα με το μέγεθος του κεφαλιού. Στα κατηχητικά που τα χρησιμοποιήσαμε, σπάνια οι άκρες ακουμπούσαν. Συνήθως απείχαν και απλά δέναμε μεταξύ τους τις κορδέλες της άκρης χωρίς πρόβλημα. Για να σταθεροποιηθούν καλύτερα, μπορείτε να τα στερεώσετε με τσιμπιδάκια.
