«Όσα διδάχθηκε από τον Άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη»
Ολοκληρώθηκαν οι ομιλίες των Κατανυκτικών Εσπερινών στην Ι. Μητρόπολη Ιεραπύτνης και Σητείας
Με τη συμμετοχή πολλών πιστών της επαρχίας Ιεράπετρας τελέσθηκε το απόγευμα της Κυριακής 29 Μαρτίου η ακολουθία του Κατανυκτικού Εσπερινού στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Αγίας Φωτεινής Ιεραπέτρας, στην οποία χοροστάτησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Ιεραπύτνης και Σητείας κ. Ευγένιος και συμμετείχε ο Ιερός Κλήρος της περιοχής. Κατά τη διάρκεια της Ακολουθίας τέθηκε σε προσκύνηση και ευλογία των πιστών τεμάχιο Ιερού Λειψάνου του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, το οποίο κόμισε από την Ιερά και ιστορική Μονή Απεζανών της Ι. Μητροπόλεως Γορτύνης και Αρκαδίας ο Ιερολογιώτατος π. Γαβριήλ Χατζηδάκης.
Ο Σεβ. κ. Ευγένιος προλογίζοντας το θέμα της ομιλίας σημείωσε ότι «ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης με απλά λόγια δίδαξε μεγάλες αλήθειες. Μετέδιδε το του Απ. Παύλου: «η δε ευσέβεια-ευλάβεια έλεγε ο π. Παΐσιος- προς πάντα ωφέλιμος εστίν, επαγγελίαν έχουσα ζωης της νυν και της μελλούσης» (Α΄ Τιμοθ. 9,8). Αναφερόμενος στην εορτή της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας, επεσήμανε ότι «μία φορά μόνο στη ζωή της πήρε τη γενναία απόφαση να αλλάξει κι από μιαντήριον έγινε θυμιατήριον, ευώδες θυμίαμα καιομένης καρδίας ἀπό αγάπη Χριστού. Μία φορά Τον συνάντησε στα Ιεροσόλυμα, μια φορά Τον αναζήτησε στην έρημο, μια φορά Τον κοινώνησε με τα άχραντα Μυστήρια κι αναπαύθηκε αιώνια».
Στη συνέχεια τον λόγο έλαβε κ. Γεώργιος Κρασανάκης, Ομότιμος Καθηγητής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, ο οποίος αφού εξέφρασε τη χαρά επικοινωνίας του με το κοινό της Ιεράπετρας, μίλησε με ιδιαίτερα γλαφυρό και βιωματικό τρόπο για «Όσα διδάχθηκε από τον Άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη». Αναφέρθηκε στις πολλές μορφές ασκητών του 20ου αι. (Ιάκωβο Τσαλίκη, Πορφύριο Μπαϊρακτάρη, Φιλόθεο Ζερβάκο, Γαβριήλ Διονυσιάτη, Ιουστίνο Πόποβιτς, Αμφιλόχιο Μακρή, Σοφρώνιο του Έσσεξ, Ιερώνυμο Αιγίνης, Ευμένιο Σαριδάκη) μέσα στις οποίες συγκαταλέγεται και ο Γέροντας Παΐσιος (Εζνεπίδης) και νυν Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης. Όλοι τους ήταν απλοί, ολιγογράμματοι, ταπεινοί, «φτωχοί των πνεύματι», αλλά αναδείχθηκαν μεγάλοι αειλαμπείς αστέρες που θεράπευσαν αρώστειες, εκδίωξαν ακάθαρτα πνεύματα, δίδαξαν και στήριξαν νηπίους περί την πίστιν, φώτισαν και καθοδήγησαν πολλούς ανθρώπους και απέδειξαν ότι «ζει Κύριος ο Θεός».
Όπως χαρακτηριστικά είπε για τον Άγιο Παΐσιο: «Οι επισκέπτες του, διψασμένοι και κουρασμένοι οδοιπόροι, κάθιζαν δίπλα του, σε πρόχειρα καθίσματα από κορμούς δένδρων, ή έμεναν όρθιοι, αν δεν υπήρχαν θέσεις, και παρέμειναν ακούοντες από το στόμα του λόγους χάριτος και συμβουλές παρηγοριάς. Όλοι ζητούσαν κάποια απάντηση σε προσωπικά ερωτήματα και προβλήματα από ένα ολιγογράμματο κατά κόσμον Γέροντα, αλλά σοφό κατά Θεό. Ότι τους έλεγε περνούσε στις ψυχές τους ως λόγος Θεού και κανόνας ζωής. Βίωνε την αυταπάρνηση. Μακριά από την «ερημία των πόλεων», ζούσε διαρκώς την «κοινωνία της ερήμου». Ήταν Διάκονος θείου λόγου που προσπαθούσε συνεχώς να ξεμπερδεύει τα μπερδεμένα μας σχοινιά. Ή σοφία του δεν ήταν επίγειος αλλά «άνωθεν κατερχόμενη» ως λόγος Θεού… Μένοντας δίπλα του άκουες διαρκώς στα αυτιά σου τον πατερικό λόγο: «Σιώπα και μη μέτρει σεαυτόν», δηλαδή να σιωπάς και να μη λογαριάζεις τον εαυτό σου».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του τόνισε ότι «Οι σύντομες συναντήσεις πού είχα με τον Γέροντα με βοήθησαν να ζήσω το ασκητικό του πνεύμα, να θαυμάσω την αγάπη του, την ανιδιοτέλειά του, την ακτημοσύνη του και την ταπεινοφροσύνη του. Ζώντας έστω και για λίγο κοντά του κατανόησα ότι ή άσκηση είναι ο δρόμος που οδηγεί στον Θεό. Κατάλαβα το νόημα εκείνου που διάβαζα παλαιότερα: «Το μέτρον της ασκήσεως δίδει και το μέτρον της εμπειρίας του Θεού». Πείσθηκα ότι η άσκηση δεν είναι έργο μόνο των μοναχών, αλλά και κάθε γνήσιου χριστιανού».
Ο ομιλητής αναφέρθηκε στις διδαχές του Θεοφόρου Αγίου για την οικογένεια ως κατ᾿ οίκον εκκλησία, την αγάπη του για τα παιδιά, την πολύτεκνη οικογένεια και τα ειδικά παιδιά, τη διδασκαλία του για την αγωγή των παιδιών και των εφήβων, για τη χρησιμότητα του μητρικού θηλασμού, για την ανατομία της συμπεριφοράς των συγχρόνων μας, για τα εφόδια του Χριστιανού, τις θέσεις του για τους κακόδοξους, τους «νεορθόδοξους», για το μέλλον του Ελληνισμού, για την κοινωνική συμπεριφορά και την ανάγκη πλήρης εφαρμογής των εντολών του Κυρίου, για την αρετή της υπομονής, για την αξία της προσευχής και των καλών λογισμών, σημειώνοντας ότι ο ολιγογράμματος Άγιος Παΐσιος αναδείχθηκε ανυπέρβλητος δάσκαλος και παιδαγωγός.
Ο Σεβ. κ. Ευγένιος ευχαρίστησε θερμά τον κ. Κρασανάκη για τη μετάδοση της εμπειρίας και του προσωπικού βιώματός του κοντά στον σύγχρονο Άγιο της Εκκλησίας μας, τον π. Γαβριήλ με τη συνοδεία του για τη μεταφορά του ιερού Λειψάνου του Ιερού Χρυσοστόμου, τον Ιερό Κλήρο, τους Ιεροψάλτες και τους πιστούς της περιφέρειας Ιεράπετρας που συμμετείχαν στους Κατανυκτικούς Εσπερινούς και τις εποικοδομητικές ομιλίες της Μεγ. Τεσσαρακοστής.