Τα εγκαίνια του ανακαινισμένου Επισκοπείου της Ιεράς Μητροπόλεως Κερκύρας (πλησίον Αναγνωστικής Εταιρείας) με τον καθιερωμένο αγιασμό τέλεσε πριν από λίγο ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Στην προσφώνησή του προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη ο Μητροπολίτης Κερκύρας Νεκτάριος χαρακτήρισε το Επισκοπείο “πενυαμτικό στρατηγείο” και ανέφερε μεταξύ άλλων πως στο Επισκοπείο ” οι Επίσκοποι δεν κατοίκησαν μόνο, αλλά εργάστηκαν το έργο του ανακαινισμού των ανθρώπων”.
Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία:
Παναγιώτατε Πάτερ και Δέσποτα,
«Τω οίκω σου πρέπει αγίασμα, Κύριε, εις μακρότητα ημερών» (Ψαλμ. 92,5).
«Χαράν μεγάλην γηθοσύνως φέρει» η τοπική Εκκλησία της Κερκύρας, των Παξών και των Διαποντίων Νήσων διά το προ ολίγου επισυμβάν γεγονός. Το Επισκοπείον, η επί περισσότερον από διακόσια έτη ιστορική έδρα της Ιεράς Μητροπόλεως και κατοικία του εκάστοτε Επισκόπου, ανοίγει και πάλι τας θύρας του. Έργον απαραίτητον η ανακαίνισίς του. Η φθορά του χρόνου είχε αφήσει τα σημάδια της ανεξίτηλα επάνω του. Καί χάρις εις την εξ ολοκλήρου ευγενικήν συνδρομή του μεγάλου ευεργέτου της τοπικής μας Εκκλησίας, του κ. Σπυρίδωνος Μπέλλου, ο οποίος, εκ των χρόνων ακόμη του μακαριστού προκατόχου μας αοιδίμου Μητροπολίτου Τιμοθέου Τριβυζά, συνέδραμε εις παν έργον αγαθόν και συνεχίζει να συμβάλλει έκτοτε αδιαλείπτως, αυτή η ανακαίνισι κατέστη εφικτή. Προηγήθηκε το Ίδρυμα Χρονίως Πασχόντων «Η ΠΛΑΤΥΤΕΡΑ». Ακολούθησαν το Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως, ο Βρεφονηπιακός Σταθμός ο οποίος φέρει το όνομα της αειμνήστου συζύγου του ΕΛΕΝΗ ΜΠΕΛΛΟΥ, τα Γραφεία, το Αρχείον και ο Εκκλησιαστικός Ξενώνας της Ιεράς Μητροπόλεως. Όλα αυτά τα έργα υλοποιήθηκαν χάρις στην ευγενική χορηγία και την αγάπη του ευεργέτου μας, είτε εξ ολοκλήρου είτε κατά το μεγαλύτερο μέρος.
Η ευγνωμοσύνη μας διαρκής και το «ευχαριστώ», καίτοι εκ βάθους καρδίας, δεν αρκεί για το μέγεθος της δωρεάς. Κύριος ο Θεός να ανταποδώσει σε εκείνον αντί της κτιτορικής και ανακαινιστικής πνοής την χαρά εις παν έργον αγαθόν και ευάρεστον και να δίδει κατά την καρδίαν του, εκπληρών πάσαν βουλήν αυτού (Ψαλμ. 19,4). Η μνημόνευσί του στο ιερόν θυσιαστήριο του ναϋδρίου του Αγίου Αρσενίου, Μητροπολίτου Κερκύρας, το οποίο αποτελεί το πνευματικό κέντρο του χώρου αυτού, αλλά και σε κάθε θεία λειτουργία την οποία τελεί ο επίσκοπος είναι το ελάχιστον που μπορούμε να κάνουμε.
Το Επισκοπείον δεν είναι απλώς ένα κτήριο προς χρήσιν παρά των κατοικούντων εν αυτώ. Είναι σημείον της ιστορίας της τοπικής Εκκλησίας. Εντός του οι Επίσκοποι δεν κατοίκησαν μόνο, αλλά εργάστηκαν το έργο του ανακαινισμού των ανθρώπων. Δεν εξυπηρέτησαν απλώς τις θρησκευτικές ανάγκες του λαού του Θεού, απαραίτητες εφόσον η Εκκλησία έχει σχέση με την ανθρώπινη καθημερινότητα, η οποία λειτουργεί και εν τω κόσμω, αλλά έγιναν τα πνευματικά εκείνα στρατηγεία, όπου ακούστηκαν ο πόνος και η λύπη, ελύθησαν προβλήματα και δυσκολίες, κατέστη γνωστή και μοιράστηκε η χαρά, εισήλθαν οι ποιμένες και οι διάκονοι των πιστών και έλαβαν τις κατευθυντήριες γραμμές για την εργασία του επανευαγγελισμού. Τα δωμάτιά του αντιφεγγίζουν την ανύστακτον μέριμνα των πνευματικών πατέρων του τόπου αυτού, οι οποίοι «ηγρύπνησαν ως στρουθία μονάζοντα» (Ψαλμ. 101,8), προσευχήθηκαν και έκλαυσαν στον Θεό «υπέρ των σφετέρων αμαρτημάτων και των του λαού αγνοημάτων»,ετέλεσαν το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας και τις ιερές ακολουθίες, εβίωσαν την μοναξιά του Επισκόπου και την ίδια στιγμή παρηγορήθησαν εκ της δρόσου του Πνεύματος και της επιγνώσεως του χρέους τους.
Το Επισκοπείον όμως είναι και ένα αρχιτεκτόνημα το οποίο αντανακλά την πολιτιστική παράδοσι του τόπου. Φέρει στοιχεία της αρχοντιάς και του τρόπου υπάρξεως των δωρητών του. Διότι αυτοί οι οποίοι το κληροδότησαν στην Ιερά Μητρόπολι το άφησαν ως διαρκή υπόμνησι της επιθυμίας τους η Εκκλησία να φανερώνει αυτή την αρχοντιά στους ανθρώπους. Δεν είναι μόνον ο τυχόν πλούτος ή η καλαισθησία του εξοπλισμού η κυρίως μαρτυρία της αρχοντιάς. Είναι η ευγένεια της καρδίας. Η μεγαλοδωρία. Η μακροθυμία. Η ελεημοσύνη στους εμπεριστάτους.
Η αίσθηση της λαμπρότητος. Καί όλα αυτά πηγάζουν και από την αρχιτεκτονική και από τα αντικείμενα τα οποία κοσμούνε τον χώρο, πρωτίστως όμως από την ποιότητα της ψυχής των ανθρώπων.
Καί αυτή είναι η μαρτυρία της Εκκλησίας της Κερκύρας. Μεγαλοπρέπεια και αρχοντιά, λιτότητα και εκζήτηση του ουσιώδους, στοιχεία της Δύσεως και της Ανατολής συναντιούνται τόσο στα κτήρια όσο και στην ευρύτερη παράδοσή μας. Κυρίως όμως η εκζήτηση της αγιαστικής χάριτος του Θεού σε κάθε έργο μας, η κοινωνία μετά των Αγίων του τόπου μας, η οποία ανεβάζει τον πήχυ των προσδοκιών επί το υψηλότερον.
Αυτός ήταν και ο προσανατολισμός μας στον αγώνα της ανακαινίσεως αυτού του κτηρίου. Να διατηρηθεί και να προβληθεί η ιστορία της Εκκλησίας της Κερκύρας, με τα κειμήλιά της τα οποία τεθησαυρίστηκαν εν αυτώ και καθίστανται πλέον προσιτά στον κάθε επισκέπτη, και την ίδια στιγμή να αποτυπώνεται η αρχοντιά των δωρητών, αλλά και η επιθυμία του Επισκόπου τα πάντα να γίνονται «εν πάσι» (Α’ Κορ. 9,20).
Προς την κατεύθυνσι αυτή βοήθησαν οι αρχιτέκτονες και μηχανικοί, οι οποίοι εργάστηκαν στον χώρο αυτό. Το ζεύγος Τριανταφυλλίδη, οι οποίοι σχεδίασαν και επιμελήθηκαν τον κτηριακό εκσυγχρονισμό, με γνώμονα την διατήρηση της αρχιτεκτονικής παραδόσεως. Το πνευματικό μας τέκνο και συνεργάτη μας κ. Νικόλαο Μακρόπουλο, ο οποίος είχε την επιμέλεια και την όλη ευθύνη για τις εργασίες. Την προισταμένη της Εφορίας Αρχαιοτήτων Κέρκυρας κ. Ρηγάκου, για την κατανόηση, την συνεργασία και την βοήθεια. Όσους εργάστηκαν φανερώς και αφανώς.
Η ημέρα αυτή της επισήμου επαναλειτουργίας του κτηρίου αυτού λαμπρύνεται από την δική Σας παρουσία, Παναγιώτατε. Γνωρίζετε τι σημαίνει το Επισκοπείον, το οποίο είναι ταυτόχρονα και οίκος, να ανακαινίζεται. Το ζήσατε στο Φανάρι και ακόμη το ζήτε. Μπορείτε να κατανοήσετε εκ της πείρας και της σοφίας Σας την χαρά την οποία αισθανόμεθα. Αυτήν την χαρά την πολλαπλασιάζει η δική Σας αγάπη. Το ότι προστήκατε των Εγκαινίων. Το ότι το όνομά Σας θα μείνει «εις μακρότητα ημερών» ως Εκείνου ο Οποίος προσέφερε τον αγιασμό στον οίκο τούτο.
Μας τιμάτε με την επίσκεψί Σας. Καί σας υποδεχόμεθα και εδώ ως τα τέκνα τα οποία θέλουν να μοιρασθούν μετά του πατρός των την χαρά της προόδου και της δημιουργίας. Ευγνωμόνως Σας ευχαριστούμε. Ταπεινώς παρακαλούμε να εύχεσθε τούτος ο χώρος να αναδεικνύει την αρχοντιά της Εκκλησίας και την ίδια στιγμή να γίνεται σχεδιαστήριον διακονίας προς αγιασμόν των ανθρώπων. Καί να αισθάνεσθε και τον χώρο αυτό και την Κέρκυρά μας σπίτι Σας. Πρωτίστως όμως τις καρδιές όλων μας όπου υπάρχει τόπος δι’ Υμάς ως τον Προεστώτα της Αγάπης, της Σοφίας και της Μαρτυρίας της Ορθοδόξου παραδόσεως εις την εποχήν μας.
Ως ευ παρέστητε!
-120x86.jpg)
