Της Μαρκέλλας Κακαβογιάννη
Ο λαός της Ιεράς Μητροπόλεως Κηφισίας έζησε πρωτόγνωρες ψυχικές πνευματικές ανατάσεις, κατά την τετραήμερο παραμονή του Τιμίου Ξύλου και των Ιερών Λειψάνων του εν Αγίοις Πατρός ημών Ιωάννου του Χρυσοστόμου και του Οσίου και θεοφόρου Πατρός ημών Σεραφείμ του Σάρωφ του ιαματικού.
Οι καθημερινές Ιερές Ακολουθίες που ετελούντο στον Ιερό Ναό των Αγίων Αποστόλων Πεύκης με ευλάβεια και μοναστηριακή τάξη, η ζωντανή παρουσία των Αγίων αλλά και οι καθημερινές πνευματικές ομιλίες του Γέροντος πατρός Νεκταρίου Μουλατσιώτη που ήταν αποστάγματα πνευματικά μέσα απ’ την μοναστηριακή εμπειρία του Γέροντα και όχι διδασκαλίες και ξύλινος λόγος έγιναν μαθήματα σωτηρίας για τους πιστούς. Όπως τόνισε και ο Προϊστάμενος του Ιερού Ναού, «η τετραήμερη παραμονή των Ιερών Λειψάνων στον Ιερό Ναό και οι νουθεσίες του Γέροντα Νεκταρίου άλλαξαν την ζωή πολλών από εμάς που συμμετείχαμε καθημερινά στα δρώμενα εντός του Ιερού Ναού».
Υπήρξαν ημέρες που ο Γέροντας ξεπέρασε ομιλώντας τις δυο ώρες και άλλες τόσες ώρες όρθιος ο λαός ανέμενε για να προσκυνήσει! Και όμως, στον Ιερό Ναό αν και ξεπέρασε πολλές φορές και τα χίλια άτομα ουδεμία διαμαρτυρία ή παράπονο ακούστηκε! Η χάρις και η ζωντανή παρουσία των Αγίων ήταν ορατή. Δεν κουραστήκαμε αναμένοντας να προσκυνήσουμε τα Άγια Λείψανα. Δεν κουραστήκαμε ακούγοντας τον Γέροντα Νεκτάριο να μας νουθετεί, δείχνοντάς μας τον δρόμο που οδηγεί στον Παράδεισο και την αγιότητα. Δεν κουραστήκαμε γέροντες, νέοι και παιδιά αν και ώρες στέκαμε όρθιοι. Ζούσαμε ουράνιες στιγμές ενώ πατούσαμε στη γη, η παρουσία των Αγίων, η χάρις του Τιμίου Ξύλου και οι νουθεσίες του Γέροντα Νεκταρίου μας είχαν κάνει ουρανοπολίτες.
Δι’ αυτό και όταν έφτασε η στιγμή της αναχωρήσεως η καρδιά μας γέμισε από χαρμολύπη. Οι καμπάνες ακατάπαυστα χτυπούσαν αναστάσιμα, ο λαός σαν ποτάμι ορμητικό αγκάλιασε τα Λείψανα των Αγίων και το Τίμιο Ξύλο ψάλλοντας όλοι μαζί το «Χριστός Ανέστη» και την ίδια στιγμή από τα μάτια μας έτρεχαν δάκρυα χαράς για όσα ζήσαμε και λύπης για όσα θα στερηθούμε από την παρουσία των Ιερών Λειψάνων του Τιμίου Ξύλου του Γέροντος Νεκταρίου και των αγίων πατέρων της Μονής που υπάρχει στο Τρίκορφο Φωκίδος.
