του αρχιμ. Ιακώβου Κανάκη
Είναι να θαυμάζει κανείς, να ενθουσιάζεται και να δοξάζει τον Θεό για τους τρόπους που ενεργεί. Είναι ανθρώπινο βέβαια και να απορεί για τα όσα ο Ίδιος ενεργεί, με ή χωρίς να τον αντιλαμβάνεται ο νούς των ανθρώπων.
Το άγιο Πνεύμα πραγματοποιεί αυτό το έργο κατά τον λόγο του Χριστού που λέγει, ότι η σωτήρια πνοή του Παρακλήτου μοιάζει με πνοή ανέμου, ο οποίος πνέει όπως και όπου θέλει.1 Ενώ γνωρίζουμε, από την Αγία Γραφή και τα κείμενα των αγίων, πως ο Θεός ενεργεί, μέσα από γεγονότα αντιλαμβανόμαστε ότι δεν γνωρίζουμε πως ενεργεί. Ο Θεός, ως αέρας, κάποτε χαιδεύει απαλά το πρόσωπο του ανθρώπου και άλλοτε το κτυπά ορμητικά και βίαια.2 Όμως και τις δύο φορές, ο σκοπός είναι ο ίδιος, η ουσιαστική κοινωνία πλάσματος και πλάστη. Άπειρα τα παραδείγματα της προσέγγισης αυτής μέσα στην ιστορία της Εκκλησίας. Ας σκεφθούμε πως ενήργησε με τον απόστολο Παύλο. Αυτός δίωκε την Εκκλησία του Χριστού «απινώς» και ο Χριστός τον καλεί να γίνει απόστολός Του.3 Τον Ματθαίο κάλεσε από το τελώνιο ενώ τον δεσμοφύλακα των Φιλλίπων βρήκε στο κελλί της φυλακής.4 Δεν μπορείς, λοιπόν, παρά να θαυμάσεις πως ο Θεός πλησιάζει την κάθε ψυχή. Το κορυφαίο όμως παράδειγμα της επέμβασής Του, είναι η σωτηρία του ληστού επί του Σταυρού.5
Αυτήν την υψηλή αλήθεια δεν μπορούν να κατανοήσουν και να δεχθούν μέχρι και σήμερα κάποιοι άνθρωποι με «χριστιανική συνείδηση». Λένε: «Πως είναι δυνατόν;» « Αυτός ο τόσο Αμαρτωλός;». Ο Χριστός όμως σπάει τα καλούπια και γεμάτος αγάπη αναζητά τον άνθρωπο με μοναδικούς τρόπους! Σε κάνει να δακρύζεις όταν ακούς : « Το έλεός του Κύριε καταδιώξει με πάσας τας ημέρας της ζωής μου».1 Τόση η αγάπη Του που φθάνει μέχρι την καταδίωξη του ανθρώπου αλλά πάντοτε με σεβασμό στην ελευθερία του. Ποτέ, λοιπόν, ας μην προχωρούμε σε αποφάσεις και πορίσματα για το ποιός θα σωθεί· ας αφήσουμε αυτό το έργο στα χέρια του Θεού, ο Οποίος κρίνει με βάση τα βάθη της καρδιάς του καθενός και όχι με τις εξωτερικές ενέργειες. Εμείς δεν γνωρίζουμε, ούτε θα γνωρίσουμε τις σωτηριώδεις βουλές του Θεού.2 Η κρίση και ιδίως η κατάκριση δεν είναι δικό μας έργο!3
1 Ιω. 3,8.
2 Α.Θεοδώρου, Βασική Δογματική Διδασκαλία, Αθήνα 2006, σ.383.
3 Πρξ. 9,13.
4 Πρξ. 16,34.
5 Λκ. 23,39.
6 Προκείμενο του Εσπερινού, Τρίτη Εσπέρας, Εγκόλπιον του αναγνώστου, Αθήνα 2000, σ.11.