Ένας άνθρωπος της ύλης δεν μπορεί να καταλάβει έναν πνευματικό άνθρωπο.
Ότι λέει ένας πνευματικός άνθρωπος αποτελεί για τον άνθρωπο της ύλης μια φαντασία, διότι η ουράνια λογική είναι ολότελα διαφορετική από τη λογική του κόσμου τούτου.
Ωστόσο, όταν συζητά κανείς με έναν άνθρωπο της ύλης μπορεί ίσως να τον κάνει να συμπεράνει ότι υπάρχει τελικά κάτι που κινεί τον κόσμο, και ότι υπάρχει αρμονία στο σύμπαν και δυσαρμονία στη γη.
Επομένως, οι υιοί του φωτός έχουν κληθεί να λάμψουν με τη ζωή τους όσο περισσότερο μπορούν, ώστε να σκορπίσουν το φως παντού. Διότι ο ίδιος ο Κύριος είπε, «Πυρ ήλθον βαλειν επί την γην, και τι θέλω ει ήδη ανήφθει!» (Λουκ. 12,49). Αυτό το πυρ είναι η θεία αγάπη.
Εμείς οι χριστιανοί έχουμε κληθεί να σκορπίσουμε στη γη την ατμόσφαιρα του ουρανού, την αιωνιότητα, την αγάπη, την ειρήνη, την αλήθεια και την ηρεμία. Αλλά είναι πολύ δύσκολο, αφού εκ νεότητός μας έχουμε μάθει την οργή και την ανυπακοή¨ έχουμε εθιστεί στο να ανταποδίδουμε τα ραπίσματα και να προσεγγίζουμε τον καθένα με δυσπιστία και επιφυλακτικότητα. Έχουμε επιτρέψει να μπει στην καρδιά μας πολύ κακό και πρέπει τώρα να απαλλαγούμε από δαύτο.
Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μας διδάσκει ότι όλο το κακό προέρχεται πρωτίστως από μας και δευτερευόντως από τον διάβολο. Αν επαγρυπνούμε, τηρώντας κραταιό στην πίστη τον νου και την καρδιά μας, δεν έχει σε μας πρόσβαση ο διάβολος.
Ο διάβολος ενεργεί μονάχα πάνω στους δικούς μας κακούς λογισμούς και επιθυμίες. Όταν οργιζόμαστε ή φθονούμε, ή όταν συντηρούμε μέσα μας για μεγάλο χρονικό διάστημα βίαια συναισθήματα απέναντι σε κάποιον, ανοίγουμε από μόνοι μας το παράθυρο της καρδιάς μας στους δαίμονες.
Εκείνοι κατόπιν τρέφουν τις αμαρτίες μας και τις καλλιεργούν, κι εμείς δεν μπορούμε να τους ξεφορτωθούμε εύκολα. Ενίοτε βαλτώνουμε σε μια συγκεκριμένη αμαρτία για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, που καθίσταται αυτή δεύτερη φύση μας. Σ’ αυτή την περίπτωση, μόνο ο Θεός μπορεί να μας σώσει, τόσο από τον ίδιο μας τον εαυτό όσο και από τα νύχια των δαιμόνων.
Η μετάβαση από αυτή τη ζωή στην αιωνιότητα είναι πολύ δύσκολη. Πριν από αυτό μας το πέρασμα, μπορούμε να προσευχηθούμε, αλλά μετά από αυτό δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για τον εαυτό μας – μόνο τα αγαπημένα μας πρόσωπα μπορούν να μας βοηθήσουν με τις προσευχές τους. Στην κατάσταση που θα μας βρει ο Κύριος την ώρα του θανάτου μας, έτσι και θα μας κρίνει.
Αυτός είναι και ο λόγος που πρέπει να προσευχόμαστε για τα αγαπημένα μας πρόσωπα που έχουν αναχωρήσει από αυτή τη ζωή¨ αυτό είναι το πιο σημαντικό που χρειάζονται από μας. Ο Κύριος εισακούει τις προσευχές μας, όταν προσευχόμαστε εκ καρδίας, τότε κι Εκείνος θα είναι μαζί μας εκεί. Θα ακούει τις προσευχές μας ακόμα κι αν είμαστε πολύ αμαρτωλοί, αλλά συνάμα θα περιμένει από μας να μετανοήσουμε όσο ακόμα είναι καιρός.
Εμφανίστηκε σε όραμα κάποτε η Υπεραγία Θεοτόκος μπροστά σε κάποιον από τους Αγίους Πατέρες, ο οποίος ποθούσε να πληροφορηθεί πόσο γρήγορη είναι η κίνηση του πνεύματος. Του είπε: «Όταν ζητάμε μεσολάβηση, λαμβάνουμε συχνά βοήθεια άμεσα, ειδικά όταν βρισκόμαστε μεταξύ ζωής και θανάτου.
Λαμβάνουμε βοήθεια άμεσα, αν κραυγάσουμε εκ βάθους καρδίας». Η Υπεραγία Θεοτόκος απάντησε ότι το πνεύμα ανταποκρίνεται με την ταχύτητα της σκέψης κι ακόμα γρηγορότερα. Με τους λογισμούς μας μπορούμε να είμαστε παντού σε χρόνο μηδέν.
Μπορεί να μην έχουμε καν τον χρόνο να σκεφτούμε και η βοήθεια είναι κιόλας εδώ. Είναι μια ταχύτητα αφάνταση. Ο νους του ανθρώπου μπορεί να διαπεράσει την αιωνιότητα μέσα σε μια και μόνο στιγμή.
Υπάρχει διαρκείς πόλεμος μεταξύ καλού και κακού. Επιθυμούμε να είμαστε καλοί, αλλά τα πνεύματα της πονηρίας δεν θέλουν να έχουμε ούτε ένα καλό χαρακτηριστικό στην προσωπικότητά μας – μόνο αρνητικά. Γι’ αυτό και πρέπει να πολεμάμε. Δεν μπορούμε να πολεμάμε μόνοι μας, αλλά ο Κύριος είναι προστάτης μας, διότι από τη στιγμή που θα Του ζητήσουμε ειλικρινά να μας βοηθήσει, θα έρθει αμέσως προς βοήθειά μας.
Εκδόσεις Εν πλω
Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας
Βίος και διδαχές του γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα
-120x86.jpg)
