Σε “κοινή συστράτευση με εντιμότητα και ειλικρίνεια” κάλεσε όλους πριν από λίγο στον ενθρονιστήριο λόγο του ο νέος Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος & Φαναριοφαρσάλων Τιμόθεος, ενώ προσπαθώντας να εξευμενίσει όσους θέωρησαν άδικη την αντικατάσταση Κύριλλου ζήτησε αποστασιοποίηση “από κάθε τι το οποίο διαιρεί”. Για δε τον ίδιο τον πρώην Μητροπολίτη επισήμανε πως “η Ιερά Μητρόπολη θα συνεχίσει να τον τιμά, να τον σέβεται και να τον φροντίζει. Το επισκοπείο θα συνεχίσει να είναι το σπίτι του”.
Νωρίτερα κατά την τελετή υποδοχής στην κεντρική πλατεία της πόλης της Καρδίτσας παρουσία πλήθους κόσμου και των τοπικών αρχών δήλωσε: “Είναι από σήμερα πλέον και η ασημαντότητά μου πολίτης αυτής της πόλεως”
Ακολουθεί η ενθρονιστήριος ομιλία του νέου Μητροπολίτου:
Μακαριώτατε Αρχιεπισκόπε Αθηνών
και πάσης Ελλάδος
κύριε μοι κ. Ιερώνυμε,
Σεβασμιώτατοι και Θεοφιλέστατοι άγιοι Αρχιερείς
Σεβαστοί πατέρες
Εντιμότατοι άρχοντες
και ευλογημένοι αδελφοί μου Χριστιανοί,
Η Χάρις του παναγίου και τελεταρχικού Πνεύμα-τος κατόπιν της προτάσεως του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου μας και της τιμίας ψήφου των θεόθεν οδηγηθέντων αγίων Αρχιερέων με ανέδειξε Επίσκοπο και Μητροπολίτη της αγιωτάτης και ιστορικής Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων θέτοντάς με πατέρα πνευματικό του ευαγούς ιερού κλήρου, των φιλοθέων μοναστικών αδελφοτήτων και του ευλαβούς και ευλογημένου πιστού λαού της θεοσώστου αυτής επαρχίας.
Γράφει ο προφήτης Ιεζεκιήλ το έτος 593 π.Χ. στο 3ο κεφάλαιο, 17ο στίχο του βιβλίου του «υιέ ανθρώπου, σκοπόν δέδωκά σε … και ακούση εκ στόματός μου λόγον και διαπειλήση αυτοίς παρ’ εμού», δηλαδή υιέ ανθρώπου σε διορίζω φρουρό του οίκου αυτού και οσάκις ακούσης λόγον από το στόμα μου, θα μεταδώσης αυτόν προς εκείνους εκ μέρους μου.
Ο σαρκωμένος Λόγος του Θεού «ο σωτήριος πάσιν ανθρώποις», ήλθε και εφανερώθη και εσκήνωσεν ανάμεσά μας και μας εδίδαξε «πάσαν την αλήθειαν» και μας εχάρισε «εξ αντικειμένου» τη λύτρωση από τις αμαρτίες μας και τη σωτηρία.
Η Εκκλησία Του, διαχρονικά, ορίζει συνοδικώς την συνέχιση του έργου του Κυρίου διά των Επισκόπων, καθιστώντας αυτούς εις τύπον Ιησού Χριστού, στις τοπικές Εκκλησίες. Οι δε Επίσκοποι καλούνται, συνεργαζόμενοι αρμονικά με τον ιερό κλήρο, τους τοπικούς άρχοντες και τον περιούσιο λαό του Θεού, να δημιουργούν τις προϋποθέσεις για την πραγμάτωση της Βασιλείας του Θεού μέσα στον κόσμο, για την δοξολογία του ονόματος του Τριαδικού Θεού και την επίτευξη της μακαριότητας, της σωτηρίας δηλαδή και της ιδικής των, αλλά και απάντων των μελών της Εκκλησίας.
Τούτο ανέθεσε και σε εμένα η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, διά της εκλογής και χειροτονίας μου στον επισκοπικό βαθμό και σήμερα ευλο-γημένοι και αγαπημένοι αδελφοί μου, με οδήγησε αναμεσά σας για να παραδώσει σε σας και σας σε εμένα, να μας αρμόσει και να μας προσφέρει στην αιωνιότητα της Βασιλείας του Θεού.
Έτσι, λοιπόν, μη φειδόμενος του εαυτού μου, κόπων, μόχθων αλλά και πόνων, καλούμαι, έχοντας ως οδηγό και πρότυπό μου στην επισκοπική ζωή και διακονία μου, τον Πρώτο Αρχιερέα, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, και ακολουθώντας «τοις ίχνεσιν αυτού», να θυσιάσω την ζωήν μου υπέρ των ανθρώπων της πνευματικής μου ποίμνης, να εξέλθω σε αναζήτηση των πλανηθέντων και αποκεκομένων, να συνεργασθώ με τους αδελφούς πρεσβυτέρους για να διαπαιδαγωγήσουμε την νεότητα, να περικρατήσουμε το γήρας, να γίνουμε τοις πάσι τα πάντα, ίνα πάντες σωθώσι και εν ώσι.
Σε αυτή την πνευματική διάσταση πρέπει να κινείται το έργο του Επισκόπου για να κατορθώσει να αναδειχθεί οικονόμος της αρχιερατικής χάριτος, να μπορέσει να θέσει την ψυχή του υπέρ των πνευματικών προβάτων, να είναι οδηγός τυφλών, φως των εν σκότει ευρισκομένων, παιδευτής των αφρόνων, διδάσκαλος νηπίων στην πίστη, φωστήρ φωτίζων τους εν τω κόσμω.
Καλώ, λοιπόν, όλους σας, κληρικούς, μοναχούς και μοναχές, πιστούς, αιρετούς άρχοντες, εκπροσώπους των τοπικών αρχών, εκπαιδευτικούς, χαρισματούχους, άνδρες, γυναίκες, νέους και νέες, σε κοινή συστράτευση, όλοι μαζί, με εντιμότητα και ειλικρίνεια, ο ένας πλάι στον άλλο, να αγωνισθούμε, να προσπαθήσουμε, να μην καμφθούμε από τις αδυναμίες και τα πάθη μας, για να συνεχίσουμε το έργο που κληροδότησαν σε εμάς οι προπάτορές μας, οι κάτοικοι αυτού του ευλογημένου τόπου, ο οποίος αγιάσθηκε από το αίμα αγίων και ηρώων.
Καλώ όλους σας, να συνεχισθεί το έργο που οραματίστηκαν οι φωτισμένοι πρόγονοί μας, οι άγιοι επίσκοποι, προκάτοχοί μου, οι πολιτικοί και εκκλησιαστικοί άνδρες που αναδείχθηκαν από αυτή τη γη, την ποτισμένη με αίμα και ιδρώτα, καλλιεργημένη με πόνους και στεναγμούς, ώστε να εγκαθιδρύσουμε τη Βασιλεία του Θεού στον τόπο μας.
Καλώ ειδικότερα και παρακαλώ τους κληρικούς, τους μοναχούς και τις μοναχές μας να αγωνισθούν όλοι, μαζί με τον Επίσκοπό τους, σε κοινή, εναγώνια και έμπονη συμπόρευση, για να μην μωρανθεί το άλας, να μην σβήσει η λυχνία, αποστασιοποιημένοι από κάθε τι το οποίο διαιρεί, στερρώς ενωμένοι εν τω συνδέσμω της ειρήνης και της αγάπης, να εξακολουθήσουμε τον πνευματικό μας αγώνα, ώστε ο Θεός μας να είναι ζων και ενεργών ανάμεσά μας.
Σας καλώ πατέρες και αδελφοί, να οργανώσουμε επωφελέστερα τις ενορίες και το ενοριακό μας έργο, σε όλα τα επίπεδα, το λειτουργικό και αγιαστικό, την ιερά εξομολόγηση, το κατηχητικό, το φιλανθρωπικό, ιδίως τώρα στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε.
Σας καλώ, αδελφές και αδελφοί, οι αδελφότητες που ασκούνται στις ιστορικές μονές μας να είναι τηλαυγείς φάροι πνευματικοί, ώστε να δεικνύουν λιμένας απάνεμους στους κοπιώντες και πεφορτισμένους και να ευρίσκουν ανάπαυση και αναψυχή πνευματική.
Επιτακτικό και αμείωτο οφείλουμε να είναι το ενδιαφέρον όλων μας για τους νέους και τις νέες, τα παιδιά μας, να είμαστε δίπλα τους και να τους προσφέρουμε πολύ περισσότερα από αυτά που δικαιούνται αλλά και τους αξίζουν.
Η φροντίδα για τους ασθενείς και αδυνάτους, θα λάβουμε μέριμνα ώστε να ενταθεί και να τους εξασφαλίζει ανακούφιση και αισιοδοξία. Η βελτίωση των υπηρεσιών των παρεχομένων στο Εκκλησιαστικό Γηροκομείο, η λειτουργία των παιδικών κατασκηνώσεων, η αποδοτικότερη λειτουργία της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής, το φυτώριο αυτό του αναλογίου, και τέλος το Ιερατικό Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας και το Εκκλησιαστικό Ι.Ε.Κ. πρέπει να τύχουν μεγάλου ενδιαφέροντος και εξαιρετικού ζήλου από όλους μας.
Με πολύ σεβασμό και αγάπη θέλω να αναφερθώ και στον πολιό γέροντα Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη πρ. Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων κ. Κύριλλο. Θέλω να τον διαβεβαιώσω για την αγάπη μου, τον σεβασμό μου και την υιική μου στοργή. Η Ιερά Μητρόπολη θα συνεχίσει να τον τιμά, να τον σέβεται και να τον φροντίζει. Το επισκοπείο θα συνεχίσει να είναι το σπίτι του.
Δεν θέλω να σας κουράσω άλλο. Επιθυμώ μόνον ακόμη να ολοκληρώσω την προσλαλιά μου αυτήν, όπως και κατά την χειροτονία μου, με τούτο το οποίο θεωρώ αναγκαίο. Γράφει ο πρώτος μετά τον Ένα, ο μέγας ουρανοβάμων Παύλος στο γνήσιο τέκνο του, στον αγαπημένο του μαθητή, τον απόστολο Τιμόθεο: «Πρέπει λοιπόν ο επίσκοπος να είναι ακατηγόρητος, προσεκτικός, εγκρατής, σεμνός, φιλόξενος, διδακτικός, να μην είναι μέθυσος, ούτε να βιαιοπραγεί και να δέρνει, να μην επιζητεί κέρδη, να είναι επιεικής, ξένος προς μάχες και φιλονικίες, αφιλάργυρος, να γυμνάζει δε και να συνηθίζει τον εαυτό σου στη συνεχή εξάσκηση της ευσεβούς και αγίας ζωής και να επιδιώκει τη δικαιοσύνη, την πίστη, την αγάπη, την υπομονή, την πραότητα».
Μακαριώτατε Δέσποτα, Σεβασμιώτατοι άγιοι αρχιερείς, σεβαστοί πατέρες, σας παρακαλώ προσευχηθείτε αυτά να δυνηθώ να τα τηρήσω απαρέγκλητα στην επισκοπική μου ζωή.
Εύχεσθε!
Σε σας αγαπημένοι μου αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω αγαπητά, «Η Χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και η αγάπη του Θεού και Πατρός και η κοινωνία του Αγίου Πνεύματος είη μετά πάντων υμών».
Αμήν!
Φωτο Χρήστος Μπόνης-eurokinissi
-120x86.jpg)
){kind=link}