Νέα επίθεση…αγάπης του ΣΥΡΙΖΑ προς την Εκκλησία! Σε χθεσινό άρθρο στην κυριακάτικη έκδοση της εφημερίδας “Η ΑΥΓΗ” ο σχολιαστής Δημήτρης Χρήστου περνάει γεννεές δεκατέσσερις σύσσωμη την πολιτική και πολιτειακή ηγεσία της χώρας, αλλά εξαιρεί μόνο έναν. Τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο στον οποίο κάνει ιδιαίτερα θερμή αναφορά.
“Οφείλω όμως να ξεχωρίσω τον δημόσιο λόγο του αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου, ο οποίος, αν και μπορούσε να… κρυφτεί, εξακολουθεί να παρεμβαίνει στα εγκόσμια με θάρρος και σαφήνεια” αναφέρει συγκεκριμένα…
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο:
Αν δεν είναι δειλοί είναι εκβιάσιμοι
Χρήστου Δημήτρης
Η χώρα ρημάζεται. Τα λάφυρα από τους κατασκευαστές του χρέους διαμοιράζονται. Οι εγχώριοι νταβατζήδες τρέχουν με προθυμία να αντιπροσωπεύσουν τους εισβολείς.
Μέλλον δεν υπάρχει, αφού η ανεργία δεν αντιμετωπίζεται, καθώς δεν υπάρχουν νέες παραγωγικές άμεσες επενδύσεις. Οι εξαγορές κυρίως μονοπωλιακών υπηρεσιών του Δημοσίου γίνονται με αντικανονικούς ως προς την ευρωπαϊκή νομοθεσία φωτογραφικούς διαγωνισμούς, όπου στο τέλος μένει μόνο ένας ενδιαφερόμενος. Αυτός που έτρεξε μόνος του και νίκησε! Τα τιμήματα κάτω και από το 50% και βάλε της αξίας του περιουσιακού στοιχείου. Για παράδειγμα, τα τσέχικα hedge funds με τη συμμετοχή του Μελισσανίδη, αφού βούτηξαν τον ΟΠΑΠ τρέχοντας χωρίς αντίπαλο, μετά έσπευσαν στο τραπεζικό σύστημα για δανεισμό για να πληρώσουν αυτό που αγόρασαν! Ναι, αυτά συμβαίνουν σε μια χώρα της Ε.Ε., χωρίς κανένας από τους αυστηρούς προτεστάντες της Γερμανίας να αντιδρά.
ΑΝΤΙ ανάπτυξης, ό,τι άντεχε και δούλευε από την πραγματική οικονομία λυγίζει υπό το βάρος της κρατικής αδιαφορίας για το ενεργειακό κόστος, τη ρευστότητα στην αγορά και τη δραματική συρρίκνωση της ζήτησης. Και έλεγαν πως αν πετσοκόψουμε τους μισθούς θα γίνουμε ανταγωνιστικοί! Εδώ δουλεύουν επιχειρήσεις χωρίς καν να πληρώνουν τους εργαζόμενους, αλλά το μοιραίο δεν αποφεύγεται. Το χρέος δεν πρόκειται να γίνει ποτέ βιώσιμο, όπως παραδέχονται όλοι, πλην όμως ελάχιστοι στην Ε.Ε. τολμούν να αμφισβητήσουν τις διαταγές του Βερολίνου.
ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ φυσικό κεφάλαιο της χώρας ξεπουλιέται χωρίς κανένα περιβαλλοντικό, αρχιτεκτονικό και ιστορικό πλαίσιο. Η κυβέρνηση έχει υποδουλωθεί πλήρως, με τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο να εκτελούν κάθε εντολή του Βερολίνου χωρίς αιδώ. Η τρόικα έδωσε στον νέο υπουργό Οικονομικών το σκονάκι με το πλαίσιο των καθηκόντων του. Αυτά είναι πλέον γνωστά. Ένα από τα μεγάλα ερωτήματα που αξίζει να θέσει κανείς είναι γιατί κρύβονται δεκάδες προσωπικότητες από τον χώρο της πολιτικής. Και αν ο όρος προσωπικότητες σας φαίνεται αταίριαστος ως υπερβολικός, ας καταφύγουμε στον όρο νυν και τέως αξιωματούχοι με ειδικό πρωταγωνιστικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα.
ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ, πώς ανέχεται ο Κώστας Καραμανλής τη μετατροπή της παράταξης που ίδρυσε ο θείος του σε ρεμπέτ ασκέρι, όπου σχεδόν όλοι οι βουλευτές είναι ικανοί να υποστηρίξουν μέχρι ότι πετάει ο γάιδαρος, θέτοντας το ατομικό τους συμφέρον υπεράνω όλων, παριστάνοντας πως κάτι κάνουν, ενώ παραδίδουν γη και ύδωρ στους δανειστές; Είναι υπεράνω της πατρίδας η παράταξη; Κανείς δεν μπορεί δημοσίως να το ισχυριστεί, αλλά και σχεδόν κανείς δεν τολμά να αναλάβει τις ευθύνες του. Διότι εδώ, στην περίπτωσή μας, δεν μπαίνει θέμα μόνον ταξικών οξύνσεων και συμφερόντων. Εδώ αφανίζεται συνολικά η χώρα. Θα ήθελα να ρωτήσω τι ακριβώς νιώθει ο κ. Σημίτης τούτες τις στιγμές. Δεν ρωτάω όμως, διότι έχει αποδείξει πόσο δειλός και αδύναμος είναι απέναντι στα μεγάλα συμφέροντα.
ΤΙ ΚΑΝΕΙ ο Κ. Λαλιώτης του παλαιού πατριωτικού ΠΑΣΟΚ, που οι… ερμηνευτές του ισχυρίζονται ότι η σιωπή του είναι εξόχως σημαντική; Με ποιο τρόπο ένας νέος που το 1974 αγωνίστηκε, με όλους εμάς της γενιάς του Πολυτεχνείου, στην πρώτη γραμμή για Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία βοηθάει με τη σιωπή του, παρακολουθώντας την καταστροφή της χώρας; Γιατί ο ευπατρίδης τέως υπουργός εξωτερικών Π. Μολυβιάτης δεν βρίσκει τρόπο να κάνει κάτι τούτες τις στιγμές, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι η χώρα μας δεν διαθέτει πλέον υπουργείο Εξωτερικών; Ότι το συγκεκριμένο υπουργικό γραφείο χρησιμεύει μόνο για τις επαφές και τις ίντριγκες του Βενιζέλου να ελέγξει με τα κατακάθια που τον στηρίζουν αυτό που έχει απομείνει από το ΠΑΣΟΚ.
ΓΙΑΤΙ ο Κ. Μητσοτάκης συγχώρησε τόσο εύκολα τη μεγάλη προδοσία του Αντώνη Σαμαρά, όπως έλεγε; Η Ντορούλα, ο Κυριάκος και ο εγγονός Κώστας, που κάνουν πολιτική καριέρα, είναι υπεράνω πατρίδας; Φυσικά! Ο καθηγητής Προκόπης Παυλόπουλος, που γνωρίζει πολύ καλά της έκταση και την επικινδυνότητα της κατάστασης, τι φοβάται; Μην εκθέσει τον Κώστα Καραμανλή; Το ότι ξεφτιλίζει την ιστορία του, έχοντας δουλέψει δίπλα στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, δεν έχει καμιά σημασία; Ο κ. Παπουτσής και αυτός του πατριωτικού ΠΑΣΟΚ, δραπέτευσε στο εξωτερικό για μια καλοπληρωμένη θέση που του πρόσφερε ο Σαμαράς με τη σύμφωνη γνώμη του κ. αντιπροέδρου. Και από τότε μιλάει κι αυτός με τη σιωπή του εκεί στην μαύρη ξενιτιά.
ΔΕΝ προσπαθώ -πλαγίως- να κατασκευάσω υποστηρικτές των συμφερόντων του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν υποτιμώ τόσο πολύ πολιτικούς που επιβίωσαν διά πυρός και σιδήρου από τις σκληρές πολιτικές και κομματικές ίντριγκες. Απλά επιχειρώ να θυμίσω πως όταν η κατάσταση φτάσει στο απροχώρητο, θα είναι αργά για όλους. Και τότε, ναι, οφείλουν να το βουλώσουν. Οφείλω όμως να ξεχωρίσω τον δημόσιο λόγο του αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου, ο οποίος, αν και μπορούσε να… κρυφτεί, εξακολουθεί να παρεμβαίνει στα εγκόσμια με θάρρος και σαφήνεια. Αν λοιπόν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επιθυμεί, στο τέλος του δημοσίου βίου του, να προσφέρει εθνικές υπηρεσίες παρόμοιες με αυτές που επικαλείται ότι προσέφερε ως έφηβος στον απελευθερωτικό αγώνα από τους Γερμανούς κατακτητές, ιδού η Ρόδος. Αν δεν είναι όλοι δειλοί, τότε η μόνη ερμηνεία που απομένει είναι πως σχεδόν όλοι είναι εκβιάσιμοι και το τίμημα το πληρώνει η χώρα και ο λαός.
