Μνήμη του Μεγαλομάρτυρος Προκοπίου (8 Ιουλίου)

Επιμέλεια: Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου

Η αγία μας Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Μεγαλομάρτυρος Προκοπίου και της ευσεβεστάτης μητρός αυτού Θεοδοσίας.
Ο άγιος Μεγαλομάρτυρας Προκόπιος έζησε επί αυτοκράτορα Διοκλητιανού. Ο πατέρας του, Χριστοφόρος, ήταν ευσεβής, σε αντίθεση με την μητέρα του που πίστευε στα είδωλα.

Μετά τον θάνατο του πατέρα του, η μητέρα του Θεοδοσία τον πήγε στον αυτοκράτορα, ο οποίος όρισε τον Προκόπιο ηγεμόνα της πόλης των Αλεξανδρέων και του έδωσε εντολή να καταδιώκει και να τιμωρεί τούς χριστιανούς.

Κατά την πορεία του για την Αλεξάνδρεια άρχισαν να πέφτουν αστραπές και βροντές και ταυτόχρονα άκουσε φωνή να τον καλεί με το όνομά του. Ο άγιος Προκόπιος παρακάλεσε Εκείνον πού του μιλούσε να του φανερωθεί. Τότε εμφανίστηκε μπροστά του ένας Σταυρός από κρύσταλλο και ακούστηκε μία φωνή να του λέει: «Εγώ είμαι ο Εσταυρωμένος Υιός του Θεού». Μετά από αυτό το θαύμα πίστεψε και βαπτίστηκε χριστιανός.

Αργότερα, επιστρέφοντας από νικηφόρα αποστολή κατά των Σαρακηνών, η μητέρα του προσπάθησε να τον πείσει να θυσιάσει στα είδωλα. Επειδή αρνήθηκε, οδηγήθηκε στον ναό των ειδώλων όπου με την προσευχή του κατάφερε να τα συντρίψει. Το θαύμα αυτό είχε ως αποτέλεσμα να πιστέψουν σ` αυτόν πολλοί ανάμεσα τους και η μητέρα του. Αμέσως δόθηκε εντολή να αποκεφαλιστούν όλοι όσοι είχαν ομολογήσει πίστη στον αναστημένο Ιησού Χριστό.

Υπάρχουν φορές στην ιστορία της ανθρωπότητας, που και οι ίδιοι οι γονείς, είτε από άγνοια, είτε από εγωισμό και αλαζονεία, και μάλιστα ένεκα των ιδεών και πεποιθήσεων που κουβαλούν, προκαλούν, και ενδεχομένως παρακινούν, τα παιδιά τους σε δρόμους καταστροφικούς. Τούτο συμβαίνει όταν λησμονούν, ότι ο άνθρωπος από τη δημιουργία του, έχει έμφυτο το αγαθό, την τιμιότητα και το ήθος που του προσφέρει ο φυσικός νόμος, ο οποίος τον βοηθά να διακρίνει το δίκαιο από το άδικο, το αληθινό από το ψεύτικο, την αρετή από την κακία.

Οι προσευχές του γενναίου μάρτυρα Προκοπίου να ενισχύουν τους νέους ανθρώπους που ζουν το βάσανο του καθημερινού μαρτυρίου της συνειδήσεως μέσα από τα ακούσματα και τα δειλιάσματα των κάθε λογής σειρήνων της σύγχρονης εποχής.