Ο χειρισμός της ψυχής πρέπει να είναι λεπτός…

– Γέροντα, μερικοί χαρακτήρες πού είναι δύσκολοι, στριμμένοι, πως θά βοηθηθούν;

– Έγώ σάν μαραγκός δούλευα και στριμμένα ξύλα. Χρειαζόταν όμως υπομονή, γιατί τα στριφτά ξύλα τά πλανίζεις από ‘δώ, σηκώνουν άντιξυλιά, τά πλανίζεις από εκεί, σηκώνουν πάλι άντιξυλιά. Τά έτριβα λοιπόν μέ τό διπλό λεπίδι λίγο άπό τήν μιά μεριά κόντρα, λίγο άπό τήν αλλη, και έτσι τά έφερνα σέ λογαριασμό. Γίνονταν μάλιστα πολύ όμορφα, επειδή και ωραία νερά έχουν και δέν σπάζουν εύκολα έχουν πολλή αντοχή. Αν δέν τό ήξερες αυτό, μπορεί νά τά έβλεπες έτσι και νά τά πετούσες. Θέλω νά πώ, καί οί άνθρωποι πού έχουν δύσκολο χαρακτήρα, έχουν μέσα τους δυνάμεις καί, άν αφεθούν νά τούς δούλεψης, μπορούν νά κάνουν άλματα στην πνευματική ζωή, αλλά χρειάζεται νά διάθεσης αρκετό χρόνο.

Ύστερα, ποτέ δέν χρησιμοποιούσα μεγάλες πρόκες, γιά νά σφίξω δυό στραβές σανίδες, άλλά πρώτα τις πλάνιζα, τις έφερνα σέ λογαριασμό, καί τις ένωνα μέ ένα καρφάκι. Δέν τις ζόριζα, γιά νά σφίξουν, γιατί, όταν τις στραβές σανίδες προσπαθούμε νά τις κάνουμε να εφαρμόσουν μέ μεγάλες πρόκες, θά σχισθούν και πάλι θά βγουν από τήν ζορισμένη εφαρμογή τους, οπότε τί καταλάβαμε;

Χρειάζεται διάκριση και ξανά διάκριση, όταν έχη κανείς νά κάνη μέ ψυχές. Στην πνευματική ζωή δεν υπάρχει μία συνταγή, ένας κανόνας. Ή κάθε ψυχή έχει τήν δική της ποιότητα καϊ χωρητικότητα. Υπάρχουν δοχεία μέ μεγάλη χωρητικότητα και δοχεία μέ μικρή χωρητικότητα.

Άλλα είναι πλαστικά και δέν αντέχουν πολύ και άλλα είναι μεταλλικά και αντέχουν. Οταν ό πνευματικός γνωρίση τήν ποιότητα και τήν χωρητικότητα της ψυχής, θά ενεργή ανάλογα μέ τις δυνατότητες και μέ τήν κληρονομικότητα πού έχει, και μέ τήν πρόοδο πού έχει κάνει. Ή συμπεριφορά του θά είναι ανάλογη μέ τήν κατάσταση στήν οποία βρίσκεται ό έξομολογούμενος, μέ τήν αμαρτία πού έκανε, και μέ ένα σωρό άλλα. Στον αναιδή θά προσέξη νά μή δίνη δικαίωμα γιά αναίδεια. Τήν ευαίσθητη ψυχή θά κοιτάξη πώς νά τήν βοηθήση νά αντιμετώπιση μέ ανδρισμό τά προβλήματα της.

Επίσης θέλει προσοχή νά μή βασίζεται κανείς σ’ αυτό πού βλέπει εξωτερικά σ’ έναν άνθρωπο και νά μήν πιστεύη εύκολα αυτά πού τοϋ λένε καί βγάζει συμπεράσματα, ειδικά άν δέν έχη τό χάρισμα νά βλέπη βαθύτερα. Μερικές σανίδες, ενώ φαίνονται κατάγερες άπ’ έξω, μέσα είναι ολόιδιες. Όταν πλανισθή τό χνούδι πού έχουν άπ’ έξω, τότε δείχνουν τί είναι. Άλλες πάλι, ένώ άπ’ έξω φαίνονται άχρηστες, μέσα είναι δαδένιες.

Ό χειρισμός της ψυχής είναι λεπτός. Δέν πρέπει νά γίνωνται λάθη στίς συνταγές. Ό κάθε οργανισμός, βλέπετε, έχει ανάγκη από τήν βιταμίνη πού τού λείπει καί ή κάθε πάθηση από τά ανάλογα φάρμακα.