Περνούσαμε με άνεση, είχαμε αφθονία αγαθών, απολαμβάναμε τη ζωή μας. Αγοράζαμε τα καλύτερα, καταναλώναμε πολλά, τα χαιρόμασταν όλα.
Μέχρι λίγα χρόνια πριν. Μέχρι που η κρίση κτύπησε την πόρτα της πατρίδας μας και έπληξε καίρια τα σπίτια, τις οικογένειες, τις δουλειές μας.
Τώρα οι μισθοί μειώθηκαν δραματικά, οι συντάξεις περιορίσθηκαν.
Παρέμειναν όμως τα χρέη και τα δάνεια, αυξήθηκαν οι φόροι, αυξάνεται το κόστος της ζωής. Και αν συνέβη να χάσουμε τη δουλειά, μας; Παλεύουμε τότε με τις ολοένα μικρότερες συντάξεις του παππού και της γιαγιάς να αντέξουμε. Η αγωνία στα πρόσωπα, ο φόβος στις καρδιές, η απελπισία κυριαρχεί μέσα μας και γύρω μας. Πόσο ακόμη θα πάει αυτή η κατάσταση; Πόσο θα αντέξουμε;
Μας είπαν κάποιοι ότι η δυσκολία θα συνεχισθεί το 2013 και ότι η ανάκαμψη της οικονομίας μας, και επομένως η βελτίωση των όρων της ζωής μας, θ’ αρχίσει από το 2014. Άλλοι υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να επιστρέψει σε τροχιά ανάπτυξης πριν από το 2015 ή και αργότερα. Η Ελλάδα γυρίζει στην εποχή του 1950 και θα αργήσει πολύ να ξαναβρεί τον εαυτό της.
Ποιον να πιστέψεις; Στα τέσσερα χρόνια που κρατεί αυτή η κρίση, τόσα και τόσα μας είπαν, άλλα δυσάρεστα και άλλα ελπιδοφόρα. Πόσα απ’ αυτά αποδείχθηκαν αληθινά;
Κάποιος πρέπει να μας δώσει τη σωστή απάντηση στο ερώτημα που μας παιδεύει: Μέχρι πότε θα διαρκέσει η κρίση; Θέλουμε να το γνωρίζουμε. Για να κάνουμε σωστά τον προγραμματισμό μας, να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας, να μπορούμε να τρέφουμε κάποιες ελπίδες.
Για τη μεγάλη οικονομική κρίση, το γνωστό «κραχ» που συνέβη στην Αμερική το 1929, ο άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, αρχιεπίσκοπος Αχρίδος, έγραφε: «Μέχρι πότε θα διαρκέσει η κρίση;» Και έδωσε στη συνέχεια την απάντηση: «Όσο το πνεύμα των ανθρώπων παραμείνει δίχως αλλαγή. Ώσπου οι υπερήφανοι υπαίτιοι αυτής της κρίσης να παραιτηθούν μπροστά στον Παντοδύναμο. Ώσπου οι άνθρωποι και οι λαοί να θυμηθούν την ακαταλαβίστικη λέξη «κρίση», να τη μεταφράσουν στη γλώσσα τους, ώστε με αναστεναγμό και μετάνοια να φωνάξουν: «η θεία δίκη!»» (Επιστολή «Στον παπα-Κάραν», περιοδικό «Η Δράσις μας, τεύχ. 483 -Νοέμβριος 2010, σελ. 341).
Τι λέγει ο σοφός και άγιος Σέρβος Ιεράρχης;
Ότι η κρίση θα διαρκεί όσο δεν αλλάζει η νοοτροπία μας, όσο δεν μεταβάλλεται ο νους μας, όσο δεν μετανοούμε δηλαδή. Όσο υψώνουμε με υπερηφάνεια το ανάστημά μας μπροστά στον παντοδύναμο Δημιουργό μας και δεν υπακούουμε στους νόμους Του, δεν εφαρμόζουμε το άγιο θέλημά Του, αλλά ακολουθούμε τη δική μας σκέψη, τους δικούς μας νόμους, το δικό μας θέλημα. Η κρίση θα διαρκεί όσο δεν μεταφράζουμε σωστά τη λέξη «κρίση» και δεν φωνάζουμε με μετάνοια και στεναγμούς, με πόνο και δάκρυα: «η θεία δίκη»! Αυτό που περνούμε είναι η τιμωρία του Θεού για την αποστασία μας!
Πρέπει λοιπόν να αλλάξουμε νοοτροπία. Να σκεφθούμε διαφορετικά. Να διορθώσουμε τη ζωή μας. Να επιστρέψουμε στον Θεό με ταπείνωση. Να επιστρέψουμε στις εκκλησιές μας. Να ζούμε με προσευχή και εξάρτηση από τον Θεό, να μελετούμε συστηματικά τον λόγο Του, να τον κάνουμε πράξη στη ζωή μας. Να καταφεύγουμε στα ιερά Μυστήρια της Εκκλησίας, προπάντων δε στο Μυστήριο της Μετανοίας και ιεράς Εξομολογήσεως.
Μας το έχει πει πριν από πολλούς αιώνες ο Θεός: «Εάν θέλητε και εισακούσητέ μου, τα αγαθά της γης φάγεσθε• εάν δε μη θέλητε, μηδέ εισακούσητέ μου, μάχαιρα υμάς κατέδεται» (Ησ. α’ 19-20). Θα θελήσετε με απόφαση σταθερή να με ακούσετε με την καρδιά σας; Τότε θα απολαμβάνετε πλούσια τα αγαθά της γης. Αντίθετα, αν πορευθείτε αγνοώντας το νόμο μου και τις εντολές μου, θα σας φάει μαχαίρι. Τότε εγκλήματα, βία και πόλεμοι, συγκρούσεις, αδικίες, εκμετάλλευση, πείνα και όλεθρος θα είναι το αποτέλεσμα.
Βλέπουμε τη συγκλονιστική επαλήθευση των λόγων του Θεού σε κάθε εποχή, σε κάθε έθνος. Τη βλέπουμε και σήμερα στην πατρίδα μας και σ’ όλο τον κόσμο.
Ο Θεός «την πάνδημον πονηρίαν δημοσίαις μάστιξι σωφρονίζει»• τη γενική αποστασία την αναχαιτίζει με δημόσιες μάστιγες, με γενικές δοκιμασίες και συμφορές, λέγει ο Μέγας Βασίλειος. Όλες οι δοκιμασίες που μας ταλαιπωρούν και κάνουν πικρή τη ζωή μας, όλα τα βάσανα «προς αποχήν της αμαρτίας επινενόηνται», όλα τα επιτρέπει ο Θεός για να αφήσουμε την αμαρτία. «Το μεν ουν κυρίως κακόν η αμαρτία». Το πραγματικό κακό δεν είναι η κρίση, η θλίψη, η ασθένεια. Το πραγματικό κακό είναι η αμαρτία.
Λοιπόν; Μέχρι πότε θα διαρκέσει η κρίση;
Η διάρκεια της κρίσεως που μας ταλαιπωρεί τα τελευταία χρόνια δεν εξαρτάται από τους υπουργούς και τους πρωθυπουργούς μας πρωτίστως, δεν είναι στα χέρια των σοφών οικονομολόγων που παλεύουν χωρίς αποτέλεσμα, δεν επηρεάζεται από τους μεγάλους της γης και τις πολύκροτες συσκέψεις τους. Ούτε από τον Θεό εξαρτάται. Ναι! Ούτε από τον Θεό. Εξαρτάται από εμάς που ζούμε την κρίση και υφιστάμεθα την ταλαιπωρία της.
Θα μετανοήσουμε; Θα αφήσουμε τη ζωή της αμαρτίας; Θα υποταχθούμε στις άγιες εντολές του Θεού και θα δεχθούμε στη ζωή μας το σωτήριο θέλημά Του; Μόνο τότε θα λυτρωθούμε. Μόνο τότε θα δούμε τον ήλιο της χαράς να λάμπει στον ουρανό της πατρίδος μας, να ζεσταίνει τη ζωή μας. Μέχρι να γίνει αυτό, η κρίση θα διαρκεί. Διότι η αμετανοησία είναι κρίση πολύ μεγαλύτερη από την οικονομική κρίση που μας ταλαιπωρεί.
Περιοδικό «Ο Σωτήρ», Τεύχος 2059 – Ιανουάριος 2013
