Για το Πάθος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού

Κήρυγμα του Μητροπολίτου Γόρτυνος Ιερεμία 

Ευσεβέστατοι Χριστιανοί
της Ιεράς Μητροπόλεως Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως,
1. Θα σας μιλήσω με λίγα λόγια για το πάθος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, για να νοήσουμε πόσο φρικτός ήταν ο θάνατός Του. Ο Χριστός καταδικάστηκε σε σταυρικό θάνατο· σε τέτοιο θάνατο καταδικάζονταν οι δούλοι και όχι οι ελεύθεροι. Υπήρχαν δυό τρόποι σταυρώσεως. Κατά τον ένα τρόπο έπαιρναν ένα δοκάρι από κορμό δένδρου το έμπηγαν στη γη όρθιο και σ᾿ αυτό κάρφωναν τον κατάδικο με τα δυό του τα χέρια σε ανάταση και ο κατάδικος πέθαινε σ᾿ αυτή τη θέση αμέσως σε λίγα λεπτά.

Αν κάποιον όμως ήθελαν να τον βασανίσουν περισσότερο έβαζαν στο όρθιο δοκάρι και ένα άλλο οριζόντιο και σχημάτιζαν το σχήμα του σταυρού· και σ᾿ αυτό το σχήμα κρεμούσαν τον κατάδικο δένοντάς του τα χέρια στο οριζόντιο δοκάρι και τα πόδια του στο κατακόρυφο, οπότε ο κατάδικος πέθαινε μετά από πολλές μέρες από πείνα, από δίψα και από ηλίαση.

2. Καί αν κάποιον ήθελαν να τον βασανίσουν ακόμη περισσότερο, τότε σ᾿ αυτό το σχήμα του σταυρού δεν τον έδεναν με σχοινιά, αλλά τον κάρφωναν. Κάρφωναν τις παλάμες του στο οριζόντιο δοκάρι με καρφιά και τα πέλματά του με ένα ή δύο καρφιά. Γιά να εφαρμοστούν όμως τα πέλματα πάνω στο κατακόρυφο δοκάρι και να καρφωθούν, έπρεπε τα γόνατα να είναι λίγο λυγισμένα, ώστε να πατάει ο εσταυρωμένος στο ξύλο· καθώς το σώμα είναι βαρύ ο εσταυρωμένος κρεμόταν κάπως. Τα χέρια του ήταν σε σχήμα σταυρού Υ. Αυτός ο τρόπος σταυρώσεως με καρφιά και όχι με σχοινιά ήταν πιο τυραννικός, γιατί ο κατάδικος πέθαινε από ασφυξία και αιμορραγία.

Να πως πέθαινε: Καθώς κρεμόταν με τα χέρια σαν Υ, το στήθος του πιεζόταν από τις ωμοπλάτες, ώστε να μη μπορεί να το φουσκώσει και να αναπνεύσει καλά. Έτσι κάθε λίγο για να αναπνεύσει αναγκαζόταν να πατάει καλά στα πόδια του (που όμως ήταν καρφωμένα) και να ανασηκώνεται όρθιος με τα γόνατα τεντωμένα, για να φέρει τα χέρια σε κανονική έκταση και να αναπνεύσει βαθιά. Έτσι μια σηκωνόταν στα πόδια και ανέπνεε και μια έπεφτε από τον πόνο και κρεμιόταν από τα χέρια. Σιγά-σιγά απ᾿ την αιμορραγία και το πόνο και από την διακοπτόμενη αναπνοή εξαντλιόταν τόσο, ώστε δεν είχε τη δύναμη να ξαναορθωθεί και τότε πέθαινε από ασφυξία.
Σ᾿ αυτό το βασανιστικό τρόπο σταυρώσεως καταδίκασαν, αδελφοί μου, το Χριστό μας…

3. Ο κατάδικος μ᾿ αυτό το τρόπο πέθαινε σε δυό μέρες βασάνου. Όταν ήθελαν τον σταυρωμένο να τον πεθάνουν πιο γρήγορα του έσπαζαν τα πόδια, ώστε να μη μπορεί να ανασηκωθεί και να αναπνεύσει και πέθαινε αμέσως. Γι᾿ αυτό και ο Πιλάτος διέταξε να σπάσουν τα πόδια των τριών σταυρωμένων, για να τελειώνουν πιο γρήγορα, γιατί την άλλη μέρα ήταν Πάσχα και δεν έπρεπε να ζούν οι σταυρωμένοι. Ο Ιησούς όμως ήταν πολύ εξαντλημένος, ώστε πέθανε πολύ πριν από το κανονικό, μέσα σε τρεις ώρες (από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τις 3). Γι᾿ αυτό και δεν του έσπασαν τα πόδια, ενώ των ληστών, που αργούσαν να πεθάνουν, τα έσπασαν.

4. Όταν σταύρωναν έναν ήθελαν και να τον εμπαίζουν, να τον παραδειγματίζουν. Γι᾿ αυτό και τον σταύρωναν σε μέρος που να περνάει κόσμος. Έτσι τον σταύρωναν σε δημόσιους δρόμους ή σε σταυροδρόμια ή κοντά σε πύλες της πόλης. Τον Ιησού με τους δύο ληστές τους σταύρωσαν κοντά σε μια πύλη έξω από τα τείχη της πόλης, απ᾿ όπου περνούσαν πολλοί. Γι᾿ αυτό και οι Ευαγγελιστές λένε ότι «οι παραπορευόμενοι» (= οι περαστικοί) κορόιδευαν τον Εσταυρωμένο Ιησού.

5. Υπάρχει και σήμερα ακόμη συνήθεια, πριν να καταδικάσουν κάποιον σε θάνατο, να του διαβάζουν την αιτία της καταδίκης του. Σε διάφορους τόπους τους κρεμούν από το λαιμό τη πινακίδα, όπου γράφεται η αιτία του θανάτου τους. Αυτή την σημασία έχει και η πινακίδα που κάρφωσε ο Πιλάτος πάνω από τον σταυρό του Ιησού με την επιγραφή «Ιησούς Ναζωραίος Βασιλεύς των Ιουδαίων». Με την επιγραφή αυτή σαν να ήθελαν να πούν: «Αυτός ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ είναι επαναστάτης· γιατί, ενώ έχουμε βασιλιά μας τον Καίσαρα, αυτός ανακήρυξε τον εαυτό του βασιλιά των Ιουδαίων και γι᾿ αυτό τον πιάσαμε και τον σταυρώσαμε».

6. Αδελφοί μου! Γιά μας ο Χριστός υπέφερε το φρικτό σταυρικό θάνατο. Ας μη το λησμονούμε αυτό ποτέ και ας λέμε πάντα στην προσευχή μας: «Σ᾿ ευχαριστώ, Χριστέ μου, που σταυρώθηκες για μένα»! Ναί, αδελφέ μου, μη λησμονείς ποτέ ότι ο Χριστός σε αγαπάει πολύ, τόσο πολύ, ώστε πέθανε για σένα. Καί επειδή η αμαρτία ανέβασε το Χριστό στο σταυρό, ας μισήσουμε πιά την αμαρτία και ας ζήσουμε όλοι μας σαν λυτρωμένοι Χριστιανοί, λουσμένοι στο καθαρό Αίμα του Χριστού μας.
Έλα πιά! Στοπ στην αμαρτία! Στοπ στα πάθη μας, στα μίση και όλες τις εχθρότητές μας και ας πάρουμε την απόφαση να ζήσουμε μια καινούργια ζωή, σταυρωμένη και αναστημένη, όπως αρμόζει σε Χριστιανούς, βαπτισμένους και μυρωμένους Χριστιανούς, που κοινωνάμε το Σώμα και το Αίμα του Σταυρωμένου και Αναστημένου Κυρίου μας.

Καλή Ανάσταση,
Με πολλές ευχές

† Ο Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας