Η φυγόκεντρος δύναμη της αμαρτίας και η κεντρομόλος δύναμη της μετανοίας

Του Αρχιμανδρίτου Δανιήλ Γ. Αεράκη

Η ζωή μας είναι γεμάτη ευκαιρίες.
Ο Θεός μας αγαπά. θυσίασε για μας το μονογενή Του Υιό.
Συμβαίνουν τέτοια περιστατικά στο βίο μας

Που ολοζώντανα φαίνεται, πως μας καλεί κοντά Του.
Εμείς δυστυχώς ξεφεύγουμε.
Φυγόκεντρος τάσις απομακρύνει απ΄το Θεό

Που είναι το κέντρο του παντός.
Η φυγόκεντρος τάσις ονομάζεται αμαρτία.
Όλοι έχουμε καεί απ΄την αμαρτία.

Έχουμε γευτεί τ αποτελέσματα της. ΄
Εξωτερικά, μα πιο πολύ εσωτερικά, έχουμε πληγωθεί απ’ την αμαρτία.
Ας είναι όμως ευλογημένο το όνομα του Θεού!

Αν ισχυρή είναι η φυγόκεντρος δύναμις της αμαρτίας
Δυνατή επίσης είναι και η κεντρομόλος δύναμις που λέγεται μετάνοια.
Η μετάνοια είναι δώρο της φιλανθρωπίας του Θεού.

Πρόκειται για ευκαιριακό δώρο.
Μόνο δηλαδή,  σε τούτη τη ζωή αξιοποιείται η μετάνοια και μεταβάλλεται το πικρό σε γλυκύ.
Η μετάνοια αρχίζει να ενεργοποιείται από τη στιγμή που μέσα μας γεννιέται ή “κατά Θεόν λύπη”(Β Κορ.7,10).

Η αμαρτία είναι ξένο σώμα στον άνθρωπο.
Όπως στον οργανισμό όταν ένα ξένο σώμα και μάλιστα αιχμηρό εισέρχεται, προκαλεί πόνο, έτσι και στην ψυχή.
Η ευαίσθητη ψυχή αισθάνεται τον πόνο για την αμαρτία.

Ο λόγος του Θεού τότε είναι ευεργετικός
Όταν οδηγεί τις ψυχές των αδελφών χριστιανών σ΄ αυτή την ευλογημένη λύπη.
Στη λύπη, που γεννάει τη χαρά.

Ο απόστολος Παύλος λέει για τη διάκριση της λύπης:
Η κατά Θεόν λύπη μετάνοιαν εις σωτηρίαν αμεταμέλητον κατεργάζεται.
Η δε του κόσμου λύπη θάνατον κατεργάζεται (Β Κορ. 7,10).