Γράμμα προς ”μπλογκοναύτες”του π.Σαββατίου Μπαστοβόϊ
Όπως στο μυστήριο της Εκκλησίας υπάρχει η επικοινωνία μέσω της προσευχής αλλά και η κοινωνία μέσω της Θείας Ευχαριστίας (ένα σώμα γινόμαστε οι πολλοί μέσω της θείας Κοινωνίας), έτσι και μεταξύ των ανθρώπων οι διαβαθμίσεις της επικοινωνίας είναι διαφορετικές. Η γραπτή επικοινωνία είναι σαν μια προσευχή, ενώ η επικοινωνία μέσω της οράσεως και της επαφής είναι μια κοινωνία και μια βεβαιότητα που στεφανώνει κάθε συνάντηση.
«ὃ ἑωράκαμεν καὶ ἀκηκόαμεν, ἀπαγγέλλομεν ὑμῖν, ἵνα καὶ ὑμεῖς κοινωνίαν ἔχητε μεθ’ ἡμῶν· καὶ ἡ κοινωνία δὲ ἡ ἡμετέρα μετὰ τοῦ πατρὸς καὶ μετὰ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ» γράφει ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος στην Α’ Καθολική επιστολή.
Αυτό το γράφει για να αποδείξει την αυθεντικότητα της διδασκαλίας,ότι δεν κηρύττει κάτι το φανταστικό,κάτι που κάπου άκουσε,αλλά κάτι που είδε και άγγιξε.
Να γιατί μέχρι σήμερα σε όλους τους λαούς, όταν δυο άνθρωποι συναντιούνται αγκαλιάζονται,ασπάζονται ο ένας τον άλλον ή τουλάχιστον αγγίζουν τα χέρια τους.
Τα μάτια,η ζεστασιά του δέρματος,ο ρυθμός της αναπνοής,ο τρόπος που περπατάμε,ο τρόπος που αρθρώνουμε τις λέξεις,η ένταση της φωνής,η απόσταση από την οποία μιλάμε,όλα αυτά περιέχουν δυνάμεις που δεν υπάρχουν στον γραπτό λόγο.Ακόμη και στα πιο μυστικά λόγια,εαν κάποιος δεν τους προσδώσει την αρχική τους δύναμη δεν δίδουν καρπό.
Αυτό το πράγμα είπε και ο ίδιος ο Χριστός όταν συνέκρινε τους λόγους της αιώνιας ζωής με μερικούς σπόρους,ενώ εμάς με την γη όπου πέφτει ο σπόρος.Για να δώσουν καρπό οι σπόροι πρέπει η γη να είναι δουλεμένη.
Η αντικατάσταση της κατ’ιδίαν συναντησης με την γραπτή επικοινωνία,κυρίως δια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης,αποβαίνει εις βάρος της ακεραιότητος των διαπροσωπικών σχέσεων.
Η ιδέα όσων έγραψα παραπάνω είναι να συναντιέστε οσο πιο συχνά μπορείτε με τα αγαπημένα σας πρόσωπα,να μιλάτε μαζί τους,να τους αγγίζετε ή έτσι απλά να τους κοιτάτε.Η βασική προυπόθεση της επικοινωνίας είναι η παρουσία.Αλλιώς ο Θεός δεν θα ενσαρκωνόνταν αλλά θα μας έστελνε γράμμα από …τον Ουρανό.
-120x86.jpg)
