Ιερώνυμος: Να διακονήσουμε με ταπείνωση-Κίτρους: Όχι επίσκοπος κενοδοξίας και ανέσεως (φωτο)

Ρεπορτάζ για το Ραδιόφωνο της Εκκλησίας: Μάκης Αδαμόπουλος
Φωτογραφίες: Χρήστος Μπόνης

“Αποστολή μας να διακονήσουμε με ταπείνωση εκεί που θα μας ορίσει ο Θεός” τόνισε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος κατά την χειροτονία του νέου Μητροπολίτη Κίτρους και Κατερίνης κ. Γεωργίου, στον Ιερό Ναό Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου.

Το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας τέλεσε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος και συλλειτούργησαν οι Μητροπολίτες Λαρίσης και Τυρνάβου Ιγνάτιος, Βεροίας και Ναούσης Παντελεήμων, Ξάνθης και Περιθεωρίου Παντελεήμων, Ελασσώνος Βασίλειος, Καστορίας Σεραφείμ, Δημητριάδος και Αλμυρού Ιγνάτιος, Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας Θεόκλητος, Πειραιώς Σεραφείμ, Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Κέας και Μήλου Δωρόθεος, Σιδηροκάστρου Μακάριος, Νέας Σμύρνης Συμεών, Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας Ιωήλ, Σερβιών και Κοζάνης Παύλος, Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος, Δράμας Παύλος, Μεσσηνίας Χρυσόστομος, Αχαρνών και Πετρουπόλεως Αθηναγόρας, Λεμεσού Αθανάσιος, Ναζιανζού Θεοδώρητος, οι Επίσκοποι Διαυλείας Γαβριήλ, Σαλώνων Αντώνιος. 
Συμπροσευχήθηκαν οι Μητροπολίτες Προικοννήσου Ιωσήφ, Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς Προκόπιος, Νικαίας Αλέξιος, Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού Κύριλλος, Πενταπόλεως Ιγνάτιος και οι Επίσκοποι Νεοχωρίου Παύλος και Φαναρίου Αγαθάγγελος. Παρέστησαν, επίσης, εκπρόσωποι δήμων της Βέροιας και της Κατερίνης, κληρικοί και λαικοί.

Ο Μητροπολίτης Κίτρους και Κατερίνης κ. Γεώργιος στην ομιλία του τόνισε “ευρισκόμενος ενώπιόν σας έχω υπόψη μου αυτό που λέει ο Άγιος Γρηγόριος Διάλογος ότι, δηλαδή, «δεν είναι ταπεινός εκείνος που αρνείται να γίνει οδηγός ψυχών, παρόλο που καλείται από το θείο θέλημα». Καί ακριβώς ως θέλημα του Θεού αποδέχθηκα την εκλογή μου στο επισκοπικό αξίωμα, μεταξύ άλλων, κατά πάντα αξίων, αδελφών στην ιερωσύνη”.

Πρόσθεσε, επίσης, “Την ιερή αυτή στιγμή αναγνωρίζω δημόσια πόσο ιερό και βαρύ είναι το έργο, που αναλαμβάνω, καθώς γνωρίζω καλά την ανεκτίμητη αξία που έχει η ψυχή του κάθε ανθρώπου ενώπιον του Θεού. Έχω απόλυτη επίγνωση των δυνατοτήτων μου, καθώς επίσης και ότι δεν είμαι τίποτε έναντι της Εκκλησίας, παρά την οποιανδήποτε προσωπική αξία ή δεξιότητα. Γνωρίζοντας τις δυνατότητές μου, έχω σαφή επίγνωση και των αδυναμιών μου.

Γι’ αυτό επικαλούμαι τη Σοφία του Θεού. Αυτός «έγνω το πλάσμα ημών, εμνήσθη ότι χούς εσμεν». Αποδεχόμενος το επισκοπικό αξίωμα, αποδέχομαι ταυτόχρονα το σκάνδαλο της κατά Χριστόν μωρίας και της «εν ασθενεία» τελειώσεως της δυνάμεώς Του”.

Ολοκλήρωσε την ομιλία του ο Μητροπολίτης λέγοντας “την ιερή αυτή στιγμή δηλώνω ότι μία θα είναι η επιδίωξή μου ως επίσκοπος. Να γίνω αδελφός και υπηρέτης των πιστών, κυρίως των νέων. Αυτοί, άλλωστε, υπήρξαν και το επίκεντρο της εικοσιπενταετούς ιερατικής και ακαδημαικής διακονίας μου. Οι παλαιές γενεές βαδίζουν προς τη δύση του βίου. Τελειώνει η σελίδα της ζωής τους και μαζί με αυτήν αργοσβύνει ένα είδος θρησκευτικότητας, που όλοι συνηθίσαμε και αγαπήσαμε. Αποτελεί, πλέον, κοινή διαπίστωση ότι η εποχή του εφησυχασμού για την Εκκλησία παρήλθε ανεπιστρεπτί. Έχω απόλυτη συνείδηση ότι δεν θα υπάρχει για μένα ασφάλεια μέσα στη λαμπρή απομόνωση του επισκοπείου. ούτε μπορεί να μου προσφέρει τίποτε η οχύρωση των ενεργειών μου πίσω από συνταγματικά πολιτειακά προνόμια και ευεργετικές νομοθεσίες, που εκ των πραγμάτων εκλείπουν σιγά-σιγά. Γνωρίζω ότι ελάχιστους ανθρώπους πείθει σήμερα η δεσποτική αυθεντία˙ ολοένα και λιγότεροι άνθρωποι συγκινούνται από τη βυζαντινή τελετουργική μεγαλοπρέπεια. Διατηρώ, λοιπόν, την πεποίθηση ότι η αρχιερατική αμφίεση, που σε λίγο θα περιβληθώ, όσο λαμπρή και αν είναι, δεν θα συντελεί σε τίποτε ουσιαστικό, εάν δεν συνοδεύεται από πνευματική ανανέωση, από εσωτερική ανακαίνιση, από συνεχή επαφή με το δημόσιο αίσθημα, με τα φλέγοντα προβλήματα και τις αγωνίες του ποιμνίου μου.

Η γνώση προχωρεί ραγδαία, η αφύπνιση μας κυκλώνει από παντού, καλώντας και μένα σε διαρκή αφύπνιση και επαγρύπνηση. Αυτό, άλλωστε, δηλώνει και ο όρος επίσκοπος, τον οποίο από σήμερα θα φέρω. Αυτό μου υπενθυμίζει και η σημερινή μνήμη των εν ασκήσει λαμψάντων Αγίων ανδρών και γυναικών. Όλοι αυτοί έδωσαν την καλή μαρτυρία της πίστεως. Με άλλα λόγια, επισκόπησαν χωρίς να είναι επίσκοποι. Μακάρι, λοιπόν, να καταστώ επίσκοπος μαρτυρίας και διακονίας˙ όχι επίσκοπος κενοδοξίας και ανέσεως“.

Ο Αρχιεπίσκοπος στην ομιλία του προς το νέο Μητροπολίτη τόνισε “δεν παίρνεις εξουσία κοσμική, γι’ αυτό ξεκινάς τα βήματά σου από το θυσιαστήριο και η εντολή του Κυρίου είναι ρητή. Όπως Εγώ, είπε ο Κύριος, δεν ήλθα για να με διακονήσουν οι άνθρωποι, αλλά ήλθα για να διακονώ και να υπηρετώ, έτσι κι εσείς. Εμείς αυτή την αποστολή έχουμε να διακονήσουμε με ταπείνωση εκεί που θα μας ορίσει ο Θεός μας.”

“Το έργο μας είναι δύκολο αλλά και όμορφο” τόνισε ο Αρχιεπίσκοπος και πρόσθεσε πως “έχει στιγμές πολλών δυσκολιών και διεξόδων, αλλά έχει όμως και διεξόδους φωτεινές. Ο ρόλος του Επισκόπου σήμερα στην πατρίδα μας που περνάει δύκολες ώρες, δεν είναι έργο εσωστρέφειας, δεν είναι έργο που βλέπει κανείς μόνο τον εαυτό του, πρέπει να είναι έργο που να συντονίζεται με το συλλογικό έργο της Εκκλησίας για να βοηθάει την γενικότερη κατάσταση του λαού μας.”

“Χρειαζόμαστε να τονίσουμε, όπου ο καθένας από εμάς βρίσκεται, τις ρίζες μας, την ιστορία μας, τον πολιτισμό μας, όλα εκείνα που έκαναν και κάνουν αυτή την φυλή μεγάλη, όλα εκείνα που ανέδειξαν αυτόν τον πολιτισμό. Το έργο της Εκκλησίας, ιδιαίτερα σήμερα είναι δύσκολο, επίπονο, επικίνδυνο και πρέπει να είμαστε όλοι προσεχτικοί, λαός κληρικοί και ιδιαίτερα το σώμα των Επισκόπων”.