Πολλές φορές το έχουμε ακούσει ότι η Μεγάλη Σαρακοστή είναι πένθιμη περίοδος. Αλλά γιατί;
Γιατί μας υπενθυμίζει τα Πάθη και το θάνατο του εσταυρωμένου Ιησού Χριστού. Προς αυτά τα γεγονότα μας κατευθύνει, αλλά και μ’ αυτά μας προετοιμάζει να γιορτάσουμε με καρδιά ταπεινωμένη και ευγνωμόνα, γιατί για χάρη μας έπαθε, σταυρώθηκε και τάφηκε με τη θέλησή του.
Να πένθούμε πολύ, γιατί οι αμαρτίες μας έγιναν αφορμή για να σταυρωθεί και να πεθάνει ο Αναμάρτητος. Ο απόστολος Παύλος διακηρύττει: «Έτι αμαρτωλών όντων ημών Χριστός υπέρ ημών απέθανε» (Ρωμ. ε΄ 8). Όταν εμείς ήμασταν ακόμη γεμάτοι αμαρτίες, ο Χριστός έπαθε για μας. Και ο καθένας μας πρέπει να επαναλαμβάνει ιδίως κατά την περίοδο αυτή το λόγο του υμνωδού: «Εσταυρώθης δι’ εμέ, ίνα εμοί πηγάσης την άφεσιν».
Εμείς σταυρώσαμε τον Κύριο. Είμαστε οι αίτιοι και οι ένοχοι. Πώς να μη θρηνήσουμε και να μη πενθήσουμε πολύ; Ο Μέγας Βασίλειος αυτό το σωτήριο πένθος συνιστά στον καθένα μας και λέει: «Να κλαις για τις αμαρτίες σου. Αυτή είναι η αρρώστια της ψυχής, αυτή είναι ο θάνατος της αθάνατης, αυτή είναι άξια πένθους και οδυρμών ασταμάτητων. Γι’ αυτή μακάρι να ρέει κάθε δάκρυ και να μη σταματά ο στεναγμός από τα βάθη της καρδιάς να πηγάζει».
Μεγάλη Σαρακοστή! Να πενθήσουμε για τις αμαρτίες μας. Με μάτια δακρυσμένα και με καρδιά συντετριμμένη και ταπεινωμένη να ζητούμε το έλεος του εσταυρωμένου Λυτρωτή μας. Και Αυτός, που είναι ο Θεός της αγάπης θα μας συγχωρεί. Ο ίδιος μάς λέει: «Μακάριοι οι πενθούντες, ότι αυτοί παρακληθήσονται». Γιατί το άγιο πένθος πάντοτε συντροφεύεται από τη θεία παρηγοριά και τη χαρά.
+Αθανάσιος Σκαρμόγιαννης
