Σήμερα είναι τα ονομαστήρια του 99χρονου, πλέον, Ηγουμένου της Ιεράς Μονής Αγίου Παντελεήμονος, Αρχιμανδρίτη Ιερεμία.
Ο Αρχιμανδρίτης Ιερεμίας κατά κόσμο Άλιόχην Ιάκωβος του Φιλίππου γεννήθηκε το 1915 στο Ροστόβ της Ρωσίας.
Τιμά ο Γέροντας έναν Μάρτυρα από τούς εν Σινά και Ραϊσθώ αναιρεθέντες (Μνήμη 14/27 Ιανουαρίου)
Εις Πολλά τα Έτη σας Γέροντα
Απόσπασμα δημοσιεύματος από τα ΑΠΑΝΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
…Πρώτος και καλύτερος ή μάλλον και αγιότερος είναι ό Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής του Αγίου Παντελεήμονος αρχιμανδρίτης Ιερεμίας, κατά κόσμο Άλιόχην Ιάκωβος του Φιλίππου γεννηθείς το 1915 στο Ροστόβ της ‘Ρωσίας. Όπως μου είπε, ένας Ρώσος μοναχός, ό Καθηγούμενος συνελήφθη, όταν ήτο νέος, από τούς Ντοϊτσέρους (Γερμανούς) και οδηγήθηκε αιχμάλωτος 2-3 έτη στην Γερμανία. Μετά 10-15 έτη από τότε πού ελευθερώθηκε, οι «φίλοι του» οι συμπατριώτες του, τον έστειλαν εξόριστο στην Σιβηρία. Κατόπιν εκάρη μοναχός σ’ ένα Μοναστήρι στην πατρίδα του και είχε ως διακόνημα, το του σιτιστού. Στην συνέχεια βρέθηκε ξανά για τρίτη φορά ξένος, μακριά από την πατρίδα του, δηλαδή, ήλθε με την ευχή του γέροντος του στην Ιερά Μονή του Αγίου Παντελεήμονος, όπου ό τον έκαμε Ηγούμενο.
…….Τον γνώρισα λοιπόν ως ηγούμενο, άλλα είναι απλός ως μοναχός. Είναι λιτοδίαιτος και ασκητικότατος. Λιτοδίαιτη είναι και ή Τράπεζα της Μονής. Κρασί βάζει στην Τράπεζα και αυτό λίγο μόνο την Κυριακή και κατά τις μεγάλες Δεσποτοθεομητορικές εορτές.
Τώρα είναι 95 ετών (σημ. το 2010) και κάθε Κυριακή και στις εορτές λειτουργεί. Πηγαίνει μέχρι τώρα στην Θεσσαλονίκη κάθε εβδομάδα για τα ώνια της Μονής, κάνοντας ίσως υπακοή στον γέροντα του πού τού είχε αναθέσει αυτό το διακόνημα. Το κελί του είναι δίπλα από το παρεκκλήσιο της Άγιας Σκέπης, δηλαδή εκατό σκαλοπάτια πάνω από το προαύλιο της Μονής. Λέω τούτο διότι θέλω να τονίσω ότι ό Γέροντας ανεβοκατεβαίνει αρκετές φορές την ημέρα αυτά τα 100 σκαλοπάτια, χωρίς να κουράζεται.
Είναι άνθρωπος της εξομολογήσεως.
…….Κατά το έθος των ‘Ρώσων, ό εξομολόγος στα ρωσικά Μοναστήρια δεν είναι ό ηγούμενος, αλλά κάποιος άλλος ιερομόναχος. Τοιουτοτρόπως λοιπόν, είδα ιδίοις όμμασι τον Γέροντα να εξομολογείται γονατιστός στον πνευματικό της Μονής.
…….Τον είδα ακόμη, μία μέρα να κάμνη μία χειρονακτική εργασία καθάριζε έναν μαντρότοιχο, δηλαδή έκοβε κάποιες άγριες συκές και έγινε ό έξης διάλογος:
…….- Μπάτιουσκα, μπλαγκοσλοβήτε! = Γέροντα ευλογείτε!
…….-Γοσπόδνε μπλαγκοσλοβένιε! = Ό Κύριος να σέ εύλογη!
…….-Μπάτιουσκα, ραμπόταετε; = Γέροντα εργάζεσθε;
…….-Έτου ραμπότου μνιέ ντάλ σδέλατς οίκονόμ! = Ό οικονόμος της Μονής μού ανέθεσε αυτή την εργασία!
…….Και φυσικά ανάλογες εργασίες έχει κάνει και άλλες φορές, κάμνοντας υπακοή στα καλογέρια του. Διότι, ό Γέροντας είναι ένας άγιος, με όλη την σημασία της λέξεως. Για την αγιότητα τού Καθηγούμενου θα διηγηθώ ακόμη τούτο:
Ή ονομαστική του εορτή είναι στις 14/27 Ιανουαρίου. Τιμά ό Γέροντας, έναν Μάρτυρα από τούς εν Σινά και ‘Ραϊσθώ αναιρεθέντες. Ή εορτή τού Γέροντα το 2004 ήταν ήμερα Τρίτη και ή τράπεζα ήτο λιτοδίαιτη, δηλαδή δεν είχε κανένα γλύκισμα, ενώ λίγες ήμερες αργότερα την Κυριακή 19 Ιανουαρίου στην Τράπεζα υπήρχαν γλυκίσματα. Συγκεκριμένα υπήρχαν σοκολατάκια, τα οποία, δεν είχαν προσφερθεί λόγω Κυριακής, διότι καμία άλλη Κυριακή δεν προσφέρθηκαν γλυκίσματα, αλλά διότι εκείνη ημέρα εόρταζε ό πνευματικός.
…….Για μένα, αυτή ή πράξη λέει, ότι ό Καθηγούμενος έχει βάλει τον εαυτόν του πιο κάτω και από τον τελευταίο δόκιμο μοναχό. Νομίζω, ότι ό Γέροντας κάμνει – συγγνώμη γι’ αυτό πού καταγράφω- τον χαζό, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένας σύγχρονος κατά Χριστόν σαλός.
…….Ό Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής τού Αγίου Παντελεήμονος είναι ένας χαριτωμένος Γέροντας, και πιστεύω ότι θα γίνει ένας Άγιος τού 21ου αιώνος.
