Την Κυριακή 13 Ιανουαρίου το μεσημέρι ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων δέχτηκε στους χώρους της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά στη Βέροια τους καθηγητές του Κοινωνικού Φροντιστηρίου της Ιεράς Μητροπόλεως μας, στους οποίους παρατέθηκε τράπεζα και έγινε κοπή βασιλόπιτας.
Σύμφωνα με ανακοίνωση της Μητρόπολης, ο Σεβασμιώτατος απηύθυνε πατρικούς λόγους, ευχές και ευχαριστίες για την σημαντική προσφορά και διακονία τους στην σημερινή εποχή της κρίσης.
Ο χαιρετισμός του Σεβασμιωτάτου:
Με την ευκαιρία τού νέου έτους, που άρχισε πριν από λίγες ημέρες, έχουμε τη χαρά να επικοινωνούμε σήμερα, παρακαθήμενοι όλοι μαζί στην εόρτιο αυτή τράπεζα, για να ανταλλάξουμε ευχές για την καινούργια χρονιά και να κοψουμε την καθιερωμένη βασιλόπιτα προς τιμήν τούΜεγάλου Βασιλείου, τούμεγάλου όντως αυτούπατρος της Εκκλησίας μας, τούοποίου ημνήμη αγιάζει την είσοδο μας στο νέο έτος, αλλά και αποτελεί πρότυπο και πηγή εμπνεύσεως και για εμάς που διακονούμε με διαφόρους τροπους την Εκκλησία μας.
Γιατί είναι, αλήθεια, ότι οΜέγας Βασίλειος δεν υπήρξε μόνο ένας σοφός και μορφωμένος κατά κοσμον και κατά Θεόν ιεράρχης.Υπήρξε ένας άνθρωπος με πρακτικο νούπού αντιλαμβανόταν τις ανάγκες των ανθρώπων της εποχης του και έβρισκε τρόπους για να τις αντιμετωπίσει.
Έτσι δημιούργησε τη Βασιλειάδα, μία πόλη ολόκληρη, με ιδρύματα που καλυπταν τις ανάγκες των ανθρώπων της εποχής του, μιάς εποχης, στην οποία αυτό που ονομάζουμε κοινωνική πρόνοια ήφιλανθρωπία ήταν άγνωστα και ξένα στους περισσότερουςανθρώπους, γιατί ηέννοια της χριστιανικης, της ανιδιοτελούς αγάπης δεν είχε διεισδυσει επαρκώς στη νοοτροπία των ανθρώπων της εποχής εκείνης και δεν είχε επηρεάσει, κατα συνέπεια, τις κρατικές δομές.
Μπορούμε, λοιπόν, να θεωρήσουμε ότι οΜέγας Βασίλειος είναι οθεμελιωτής των έργων αγάπης της Εκκλησίας μας, τούφιλανθρωπικούκαί κοινωνικούτης εργου. Και ακόμη, μπορούμε να ειμαστε βέβαιοι ότι, εάν στην εποχή του υπήρχαν οιανάγκες της σημερινης εποχής, όπως αυτή των βοηθητικών μαθηματων, των φροντιστηρίων, για τα παιδιά μας, για τους μαθητές και τις μαθήτριες των σχολείων μας, θα τα είχε καθιερώσει και εκείνος.
Έτσι το έργο τούΚοινωνικούΦροντιστηρίου της Ιεράς μας Μητροπόλεως, το σπουδαίο έργο που προσφέρει ηΕκκλησία μας στα παιδιά μας, ιδιαίτερα την εποχή αυτη της κρίσεως, χάρη στη δική σας μεγάλη αγάπη και γενναιόδωρη προσφορά τούχρόνου σας, των γνώσεών σας, τούεαυτούσας, υπερβαίνει τα όρια των σχολικών μαθημάτων και της στεγνής γνωσεως, και γίνεται συγχρόνως για τα παιδιά μάθημα αγάπης και προσφοράς, κάτι που είναι το πιο μεγάλο και το πιο σπουδαίο μάθημα που μπορείνά αποκομίσει κανείς στη ζωή του,ιδίως στην εφηβική και νεανική του ηλικία.
Τόαποδεικνύει αυτό, άλλωστε, το γεγονός ότι αρκετά από τα παιδιά που υπήρξαν παλαιότερα μαθητές τούΚοινωνικούΦροντιστηρίου επιστρέφουν αργοτερα για να προσφέρουν και αυτοί στους νεώτερους ως καθηγητές.
Γι᾽αυτό και θα ήθελα σήμερα, με την ευκαιρία αυτής της επικοινωνίας μας, να σας εκφράσω την ολοκάρδια ευχαριστία μου για την προσφορά και για την αγάπη σας, χωρίς την οποία ηΕκκλησία δεν μπορούσε να ανταποκριθείσέ αυτη την ανάγκη των παιδιών και των οικογενειών τους.
Δεν πρέπει, άλλωστε, να ξεχνούμε ότι ηΕκκλησία με τη στενή έννοια τούόρου, οΕπίσκοπος και οικληρικοί, δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε όλες τις ανάγκες, εάν δεν έχουν καλούς συνεργάτες. Οισυνεργάτες ήταν πάντοτε αναγκαίοι και είχαν πάντοτε σημαντικη θέση μέσα στο έργο της Εκκλησίας. Γι᾽αυτό βλέπουμε και τον ιδρυτή της τοπικής μας Εκκλησιας, τον πρωτοκορυφαίο απόστολο Παύλο, να αναφέρεται στις επιστολες του στους συνεργάτες του με εγκωμιαστικά λόγια, με λόγια αγάπης και ευγνωμοσύνης, γιατί «υπέθηκαν τον εαυτόν τράχηλον» για χάρη του, όπως γράφει για τον Ακύλα και την Πρίσκιλλα,
τους δύο σκηνοποιούς που είχε γνωρίσει στην Κόρινθο, αλλά και για όλους εκείνους, τους συνοδοιπόρους και συνεκδήμους του, τους συνεργούς του εν Κυρίω, στους οποίους ηΙερά μας Μητρόπολη αφιέρωσε το νέο έτος, τον δικό μας, τον Βεροιέαάγιο Σωσίπατρο, τον απόστολο Τιμόθεο, τον ευαγγελιστή Λουκά, και όλους τους άλλους για τους οποίους γράφει οπρωτοκορυφαίος απόστολος «ότι ειδυνατον τους οφθαλμούς υμών εξορύξαντές εδώκατέ μοι».
Τόση, δηλαδη, ήταν ηαγάπη τους και ηδιάθεση της προσφοράς τους, ώστε αν μπορούσαν ακόμη και τα μάτια τους θα τα έβγαζαν και θα τα προσέφεραν για τον απόστολο.
Αυτή την προσφορά των συνεργατων του που αναγνώριζε και τιμούσε ομέγας απόστολος Παύλος, τιμούμε και εμείς. Και συγχρονως τιμούμε και τη δική σας προσφορά αγάπης προς την Εκκλησία και το έργο της, χωρίς την οποία το έργο μας, το έργο της Εκκλησίας μας, θα ήταν πιο φτωχο και πιο ελλιπές.
Σας ευχαριστώ, λοιπόν, θερμά από βάθη της ψυχής μου για την προσφορά σας και την αγάπη σας, την οποία εύχομαι να σας ανταποδίδει οΘεός με τις πλούσιες δωρεές του, και να σας χαρίζει και τη νέα χρονιά άφθονη τη χάρη του και την ευλογία του και σε σας και στις οικογένειές σας και να σας ενισχύει στο έργο σας και στον αγώνα σας αλλά και στην προσφορα σας στόέργο της Εκκλησίας.