Ο Άγιος Σπυρίδων, παρά το γεγονός ότι ήταν ολιγογράμματος από βοσκός αλόγων προβάτων έγινε ποιμήν λογικών προβάτων, αναδείχθηκε στην συνέχεια Επίσκοπος της Εκκλησίας μας, κατατάχθηκε με την αγία του ζωή στον Ιερό χώρο των αγίων της, ενώ κατέστη το «καύχημα των Ορθοδόξων και το φως της Οικουμένης». Τα δε θαύματά του, είναι άπειρα μέχρι και σήμερα, επιβεβαιώνοντας έτσι τους στίχους του συναξαριστού που μας λέει χαρακτηριστικά ότι: «Ο θαυματουργός καν τέθνηκε Σπυρίδων του θαυματουργείν ουκ έληξε εισέτι».
Την παραμονή της εορτής, τελέσθηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός μετ’ αρτοκλασιών και Θείου Κηρύγματος, υπό του Πανοσιολογιοτάτου Αρχιμανδρίτου π. Φιλαρέτου Σπανοπούλου, Ιεροκήρυκος της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, με την φιλάδελφη συμμετοχή πλειάδος Ιερέων εκ της πόλεως του Πύργου και της ευρύτερης περιοχής, ενώ ακολούθησε μικρή δοχή από τον Εφημέριο και τα μέλη του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου στο Ενοριακό κέντρο του Ναού.
Την κυρία ημέρα της εορτής, τελέσθηκε η ακολουθία του Όρθρου και εν συνεχεία η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία μετά Θείου Κηρύγματος υπό του Αιδεσιμοτάτου π. Βασιλείου Λαγκαδινού, πλαισιωμένου από τον Αιδ. π. Γρηγόριο Πάπαρη και τον οικείο Εφημέριο π. Νικόλαο Κατσηδήμα.
[irp posts=”388938″ name=”Ο Άγιος της Γης και του Πελάγους, εορτάστηκε στο Λαμπέτι του Πύργου (ΦΩΤΟ)”]
Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά το διήμερο των Θρησκευτικών εκδηλώσεων, συγκινητική ήταν η συμμετοχήπλήθους φιλέορτων Χριστιανών εκ της Ενορίας, καθώς επίσης και των κατοίκων του Πύργου, οι οποίοι κατέκλυσαν τον Ιερό Ναό μας, προσερχόμενοι για να προσκυνήσουν τον εορταζόμενο Άγιο Σπυρίδωνα, ζητώντας παράλληλα την βοήθειά του, στον καθημερινό τους δύσκολο και επίπονο αγώνα, προσευχόμενοι για την γρήγορη απαλλαγή των παρόντων δεινών λόγω της σοβούσης πνευματικής, ηθικής και οικονομικής κρίσεως στην πατρίδα μας και στις οικογένειές τους, λαμβάνοντας την ευλογία του μεγάλου και λαοφιλούς Αγίου, που διακρίθηκε για την πίστη, την αγάπη, την φιλανθρωπία και την υπομονή του, ενώ με το κύρος της αγίας και ηθικής ζωής του κατατρόπωσε τους Αρειανούς και αναδείχτηκε ως ένας από τους λαμπρούς υπερασπιστές της Ορθόδοξης Χριστιανικής πίστεώς μας, στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο, που έγινε στη Νίκαια της Βιθυνίας το 325 μ.Χ.
«Πάτερ, Σπυρίδων μακάριε, πρέσβευε διηνεκώς περιφρουρήσαι καὶ σώσαι τους τιμώντας σε, απὸ πάσης προσβολής».